“آژنگ نیوز”:ساختار ژاپن قرون وسطایی با یک سلسله مراتب اجتماعی پیچیده مشخص می شد که زندگی و تعاملات مردم آن را شکل می داد. این نظام سلسله مراتبی که ریشه در سنت‌های چند صد ساله دارد و تحت تأثیر جنبش‌های فلسفی مانند نئوکنفوسیوسیسم است، عمیقاً در جامعه ژاپن ریشه دوانده بود.
در بالای هرم اجتماعی امپراطور و خانواده امپراتوری قرار داشتند که نمادی از اعتبار بودند، اما قدرت سیاسی کمی داشتند. در زیر آنها خانواده های اشرافی، معروف به کوگه، وجود داشتند که نسب خود را به قرن های اولیه ایالت یاماتو می رساندند. با این حال، قدرت سیاسی واقعی متعلق به طبقه سامورایی به رهبری شوگان بود. این جنگجویان نفوذ قابل توجهی داشتند و مسئول حفظ نظم و حفاظت از قلمروهای خود بودند.
بسیاری از سامورایی‌ها علی‌رغم موقعیت والای خود، با چالش‌های اقتصادی، به‌ویژه با افول نظام فئودالی مواجه بودند. دهقانان ستون فقرات جامعه را تشکیل می دادند که به خاطر نقششان در تولید غذا مورد احترام بودند، اما اغلب مشمول مالیات های سنگین و تعهدات کارگری بودند. صنعتگران و بازرگانان رده‌های پایین نردبان اجتماعی را اشغال می‌کردند، اگرچه برخی با وجود موقعیت پایین‌تر خود توانستند ثروت و نفوذ قابل توجهی جمع کنند.
خارج از این سلسله مراتب ساختاریافته، گروه های به حاشیه رانده شده ای مانند راهبان بودایی، کشیشان شینتو، و اتا وجود داشتند که به دلیل حرفه شان غیرقابل لمس تلقی می شدند. نظام باکوهان که توسط شخصیت‌های با نفوذی مانند توکوگاوا ایه یاسو تأسیس شد، بر کنترل مرکزی و ثبات، شکل‌دهی مجدد روابط فئودالی و تحکیم قدرت تحت حکومت شوگون تأکید داشت. به طور کلی، ساختار اجتماعی ژاپن قرون وسطی پیچیده و عمیقاً ریشه‌دار بود و زندگی و فرصت‌های مردم آن را برای قرن‌ها شکل می‌داد.
گروه گزارش