“آژنگ نیوز”:کارشناس جمع آوری مغزهای تاریخی شغل عجیبی است.مورتون هیوارد یک غرفه‌شناس است که به دیرین‌بیولوژیست در دانشگاه آکسفورد تبدیل شده است. او صدها مغز را جمع آوری کرده است، گاهی آنها را در کیسه های IKEA پر از یخ خشک انباشته کرده و آنها را به آزمایشگاه برمی گرداند “مانند یک مادربزرگ ۸۰ ساله که جعبه تخم مرغ روی صندلی دارد.” او می افزاید: «همیشه روز عجیبی است که با ماشین خود به راه می افتید تا بروید و مغز انسان را جمع آوری کنید. او پس از یکی از سفرهای اخیرش برای جمع آوری بقایای یک مکان حفاری در جنوب غربی انگلستان، ۱۶۲ مغز از ۴۰۰ مغزی را که در محل دفن کارگاهی قرن نوزدهمی یافت شد، جمع آوری کرد. یافتن مغزهای محفوظ در زمین اصلا غیر معمول نیست، اما این مغزها تنها بافت نرم باقی مانده در بقایای آن بودند. و این آنها را کاملاً عجیب و متمایزمی کند.
به طور معمول، مغز ما اولین عضوی است که وقتی می میریم، حرکت می کند. این بافت نرم و لطیف که هر عملکرد حیاتی برای زندگی را کنترل می‌کند، قبل از پوسیدگی سایر اندام‌ها به مایع تبدیل می‌شود – به جز زمانی که به طور غیرقابل توضیحی برای صدها یا حتی هزاران سال در زمین دست نخورده باقی بماند. این همان چیزی است که محققان متوجه شده اند که در حال رخ دادن است، همانطور که در یک مطالعه جدید بر روی حدود ۴۴۰۰ مغز حفظ شده که از قرن هفدهم بازیابی شده اند، منتشر شده است. پیش از این تصور می شد که این پدیده بسیار نادر است. مورتون هیوارد بخشی از تیمی است که مصمم به کشف این موضوع است که چرا برخی از مغزها چرخه کربن را دور می زنند در حالی که بقیه در عرض چند دقیقه شروع به تجزیه می کنند. او می‌گوید: «من مدت‌هاست که کاملاً درگیر مرگ بودم، تجزیه و همه چیزهای وحشتناک و بیمارگونه‌ای که مردم دوست ندارند به آنها فکر کنند.» او اولین بار در طول همه گیری ویروس کرونا، در حالی که دوران تحصیل کارشناسی ارشد خود را در رشته انسان شناسی قانونی می گذراند و به عنوان مومیایی کننده شبانه کار می کرد، از حفظ مغز یاد گرفت. با برداشته شدن محدودیت های سفر در زمان، او قصد داشت از دانمارک بازدید کند، جایی که باستان شناسان ۱۰ مغز راهبان قرون وسطایی را کشف کردند. «این اسکلت‌ها باورنکردنی بودند» (حتی «زیبا»، همانطور که بعداً او آنها را توصیف می‌کند)، «زیرا بسیاری از استخوان‌ها پیریتیزه شده بودند، بنابراین محافظت شده بودند.» در شرایط مرطوب، اسکلت ها می توانند اکسید شوند و یک سولفات آهن تشکیل دهند که منجر به رشد کریستال ها در سراسر استخوان ها می شود. مورتون هیوارد علیرغم درخشندگی آنها، از کنار استخوان های چشمگیر به اندام های داخلی نگاه کرد. او به یاد می آورد: «این اولین مغز باستانی بود که در دست داشتم. او قلاب شده بود.
اوتاکنون به تحقیق در مورد مکانیسم حفظ ۴۴۰۰ مغزی که در این مطالعه تجزیه و تحلیل شده اند کمک کرده است.
او می گوید:من شدیداً احساس می‌کنم که این چیزها، این مغزها، این بقایای انسانی… حداقل کار آزمایشی ما هستند. مورتون هیوارد می‌گوید: این نشان می‌دهد که آنها منبع بسیار غنی از مولکول‌های زیستی باستانی هستند که ما به‌عنوان باستان‌شناس آنها را می‌شناسیم و دوستشان داریم، زیرا آنها می‌توانند همه چیز را در مورد زندگی گذشته بشر به ما بگویند. اما تا زمانی که ندانیم چگونه آنها را حفظ کرده‌اند، نمی‌دانیم چگونه اطلاعات قابل بازیابی را برای آنها به حداکثر برسانیم، بنابراین این قطعاً اولین مانع است.
ترجمه:احسان محرابی
گروه گزارش