“آژنگ نیوز”:بنیتو موسولینی، دیکتاتور ایتالیا با بچه شیر خانگی‌اش درسال ۱۹۲۴ در حال رانندگی در خیابان‌های رُم دیده می شود..
موسولینی اولین فرزند یک آهنگر محلی بود. در سال‌های بعد، او به خاستگاه فروتن خود ابراز افتخار کرد و اغلب از خود به عنوان «مرد مردم» یاد می‌کرد.
موسولینی کودکی ناآرام، نافرمان، سرکش و پرخاشگر بود. او در مدرسه قلدر و در خانه بداخلاق بود. از آنجایی که معلمان مدرسه روستا نمی توانستند او را کنترل کنند، او را با دستور شدید ثالثی ها به فائنزا فرستادند، جایی که نشان داد بیش از هر زمان دیگری دردسرساز است و با چاقو به یکی از دانش آموزان همکارش چاقو زد و به یکی از سلسیانی ها که تلاش کرده بود حمله کرد. تا او را کتک بزند او را اخراج کردند.
به دنبال اوج گیری مشکلات اقتصادی او از ظهور یک دیکتاتور – “مردی که به اندازه کافی ظالم و پرانرژی است که بتواند پاکسازی را انجام دهد” – برای مقابله با بحران اقتصادی و سیاسی که سپس ایتالیا را فراگرفته بود، طرفداری کرد. سه ماه بعد، در یک سخنرانی که به طور گسترده در بولونیا گزارش شد، او اشاره کرد که ممکن است خودش هم چنین مردی باشد. سال بعد هسته حزبی که برای حمایت از ایده جاه طلبانه او آماده شده بود در میلان تشکیل شد. در دفتری در پیاتزا سان سپولکرو، حدود ۲۰۰ جمهوری‌خواه، آنارشیست، سندیکال، سوسیالیست ناراضی، انقلابیون بی‌قرار، و سربازان مرخص شده گرد هم آمدند تا در مورد ایجاد یک نیروی جدید در سیاست ایتالیا بحث کنند. موسولینی این نیرو را fasci di combattimento («گروه‌های مبارز») نامید، گروه‌هایی از مبارزان که با پیوندهایی به هم نزدیک شده‌اند که چهره‌های لیکتورها را محافظت می‌کردند – نمادهای اقتدار روم باستان. بنابراین فاشیسم ایجاد شد و نماد آن ابداع شد.
گروه گزارش