“آژنگ نیوز”: سنت کاغذسازی در سمرقند شهرت جهانی دارد. «کاغذ سمرقندی» عنوانی است که در معرفی برخی از نسخه‌های کتاب‌های خطی کهن بدان اشاره می‌شود.
هزاران سال پیش که کاغذ و خمیر کاغذی وجود نداشت، مردم برای ماندگار کردن نوشته های خود از چوب های مسطح، سنگ ها و سفال استفاده میکردند.
انسان ها در آن زمان از هرچیزی برای ماندگار کردن نوشته های خود استفاده میکردند از طلا و نقره گرفته تا استخوان حیواناتی مثل شتر!
اما بهتر است بحث را به حاشیه نکشانیم و به موضوع اصلی بپردازیم …
تا قبل از ۱۵۰۰ سال پیش چینی ها نوشته های خود را روی ابریشم می نوشتند اما کم کم آنها رازی را پیدا کردند که دنیا را تحت تاثیر خود قرار داد!
چینی ها توانستند با خرد کردن چوب درخت توت و ساقه های کتان خمیری بسازند که توسط آن کاغذ را برای اولین بار در جهان تولید کنند!
آنها همچنین ریشه های تور ماهیگیری را به آن خمیر اضافه میکردند تا کاغذ تولید شده مقاومت بیشتری داشته باشد.
تا آن زمان فقط چینی ها بودند که راز ساخت کاغذ را میدانستند و روش تولید کاغذ فقط و فقط در چین نگهداری میشد.
حدود سال ۷۵۱ میلادی، لشکری از اعراب به چین حرکت کردند و تعدادی اسیر را از چین به ایران ( سمرقند ) آوردند.
طولی نکشید که ایرانیان بزرگترین مرکز تولید کاغذ را در سمرقد بنا نهادند.
کیفیت بسیار بالای کاغذ های تولید شده در سمرقند باعث شد که تجارت کاغذ های سمرقندی رونق پیدا کند.
در آن زمان تمام کشور های منطقه برای درج آثار هنری خود اعم از اشعار و… از کاغذ سمرقندی استفاده میکردند.
ایرانیان در طول تاریخ یکی از بزرگترین مراکز تولید کاغذ در جهان بودند که این صنعت مهم را به کشور های عربی و در نهایت به اروپا انتقال دادند
گروه گزارش