“آژنگ نیوز”:نوروزخوانی یا بهارخوانی، گونه‌ای از آوازخوانی است که از گذشته در ایران رواج داشته است. خاستگاه این گونه آوازخوانی بیشتر در استان‌های گیلان و مازندران بوده است و در حال حاضر نیز به صورت محدود در برخی نقاط این مناطق برگزار می‌شود.
پیشینه‌ی این گونه آواز مربوط به دوران قبل از اسلام بوده که در بعضی از کتب نزدیک به دین زرتشتی، ستایش اهورامزدا و همچنین توصیف طبیعت و زیبایی فصل بهار و ستایش شاهان و امیران نیز آمده است.
بعد از ورود اسلام، این گونه آوازها با مفاهیم مذهبی آمیخته شدند. برای نخستین بار الکساندر خودزکو ایرانشناس روسی در سال ۱۸۴۲ میلادی در کتابی پیرامون فرهنگ و گویش‌های شمال ایران منتشر شده در لندن، به نوروزی‌خوانی اشاره نمود.
در نوروزخوانی افرادی که به آن‌ها نوروزخوان گفته می‌شود، پیش از آغاز فصل بهار به صورت گروهی به شهرها و روستاهای مختلف رفته و اشعاری در مدح فصل بهار و گاه آمیخته با مفاهیم مذهبی به صورت بداهه یا از روی حافظه می‌خوانند و از مردم پول و هدایا دریافت می‌کردند.
گروه گزارش