“آژنگ نیوز”:انگشترسازی در ایران تاریخی دیرینه دارد و به اوایل تمدن‌های باستانی در این منطقه بازمی‌گردند. در تاریخ ایران، انگشترها نمایانگر قدرت، جاودانگی، ثروت و اجتماعیت بوده‌اند. این انگشترها اغلب از فلزات گرانبها مانند طلا یا نقره ساخته می‌شدند و به صورت دست‌ساز قالب برداشته می‌شدند.
اگرچه در برخی منابع تاریخی عنوان شده: مصریان اولین ملتی بودند که انگشتر ساختند، اما طبق افسانه‌های ایرانی و کتاب «نوروز نامه» نخستین انسانی که انگشتر ساخت و آن را به دست کرد، جمشید، چهارمین شاه از سلسله پیشدادیان ایران بود.
البته باید تاکید کرد که استفاده از انگشتر نماد اتحاد و تعهد بین دو نفر است و در فرهنگ ها و تمدن های مختلف جهان وجود دارد. بنا براین در تمدن های باستانی مانند تمدن ایرانی، مصری، بابلی، فنیقیه و رومی استفاده از انگشتر به عنوان نماد پیوند و ازدواج رایج بوده است.
در هر حال استفاده از انگشتر در ایران باستان به دوران دوهزار سال قبل از میلاد مسیح باز میگردد. شاهنشاهان پارسی اعتقاد داشتند که انگشترهایی مزین به سنگ زمرد ، الماس ، یاقوت و فیروزه آنها را در حفظ قدرت و حاکمیت و پیروزی در میدان نبرد یاری می کند . در دوره هخامنشیان چهارصد سال قبل از میلاد مسیح ، انگشترهایی با طرح‌های مختلف برای نشان دادن رتبه و قدرت شاهان و اعیان ساخته می‌شدند. همچنین، انگشترهایی با طرح‌های مذهبی و تصاویر خدایان نیز وجود داشتند
گروه تاریخ