“آژنگ نیوز”:آیا هیمالیا میمیرد؟! آیا از بین رفتن غارها و یخچال های هیمالیا به معنای مرگ آن است .غارهای یخی هیمالیا دیگر یخچال ها را از دست داده اند زیرا آنها از درون آب شده و می پوسند.این وضعیت روستاهای پایین قله هیمالیا را در مسیر سیل های احتمالی ویرانگر قرار می دهند.
جیسون گولی ۱۹ سال را صرف تحقیق در داخل یخچال‌های طبیعی از آلاسکا تا نپال کرده است. گاهی اوقات این غارها که توسط آب جاری در میان یخ ها حک شده اند، به اندازه ای بزرگ هستند که یک کامیون میتواند از آن عبور کند.
گالی یک زمین شناس در دانشگاه فلوریدا جنوبی است که کار خود را با مطالعه غارهای آهکی آغاز کرد. فقط تصادفی بود که او شروع به کاوش در داخل یخچال های طبیعی کرد. اولین باری که او وارد یکی از این غارها در منطقه کوه اورست، در یخچال Lhotse شد، تجربه ای دلخراش بود. او و همراهش بیرون در ورودی ایستاده بودند و سنگ هایی به اندازه بسکتبال را تماشا می کردند که از صخره یخی ناپایدار بالای سر آنها می بارید. پس از این حادثه گالی حواس خود را جمع کرده، به سرعت به داخل غار دوید . لحظه ای بعد داگلاس بن، یمحقق کهنه کار یخچالها ی هیمالیا از دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند نیز به دنبال او رفت.
پس از چند دقیقه در غار، آنها به طور تصادفی دچار یک لغزش جزیی شده و به زمین خوردند. همین موضوع باعث شد سقف شکننده فرو بریزد و آنها در بارانی از تکه های یخ شکسته شه قرار بگیرند.. گالی می‌گوید: «این زمانی بود که واقعاً ما را درگیر کرد. ما واقعاً نمی‌دانیم چه چیزی میتواند ما را در اینجا بکشد.» در سال های پس از آن، گالی، بن و چندین دانشمند دیگر موفق به کشف این غارهای کمتر شناخته شده شده اند. کار آنها تحقیق در مورد زندگی یخچالها و بیماری‌هایی است که به سرعت آنها را درگیر می‌کندو تحقیقات آشکار کرده است. یخچال های طبیعی در هیمالیا تا ۱۰سانتیمتر در سال نازک می شوند .این غارها نقشی محوری در حیات هیمالیا ایفا می کنند وقتی یخ ها از درون غار فرو می ریزند. گالی می گوید: «این سرطان است که آنچه از یخچال باقی مانده را می خورد.
با گرم شدن جهان، زبان‌های این یخچالها در حال ذوب شدن به دریاچه‌های بزرگی هستند که تهدید می‌کنند سیل‌های ناگهانی را بر ای روستاهای دره‌های پایین راه خواهند انداخت. سکونتگاه شرپا در گوکیو در زیر یخچال طبیعی نگوزومپا که به سرعت در حال ناپدید شدن است قرار دارد. مانند تقریبا نیمی از یخچال های طبیعی در منطقه اورست نپال، یخچال طبیعی نگوزومپا نیز از زباله های سنگی که توسط کوه های مجاور ریخته شده اند پوشیده شده است. غارهای کمی کاوش شده یخچال های طبیعی در هیمالیا با آنچه اکثر مردم تصور می کنند متفاوت است. در انتهای پایینی یخچال طبیعی نگوزومپا، که از چو اویو، ششمین کوه مرتفع جهان، به ارتفاع ۲۵۰۰متری سرازیر می‌شود، به این ترتیب مشاهده می شود که به نظر می‌رسد تلفیقی از صخره‌ها دره را پر کرده است.
نگوزومپا، مانند بسیاری از یخچال‌های طبیعی هیمالیا، از بهمن‌هایی تغذیه می‌شود که از بالا به پایین می‌روند برف، موجب میگردد صخره‌ها را در قسمت بالایی آن رسوب کنند. با فرود یخچال به هوای گرمتر، سطح آن شروع به ذوب شدن می کند. این کار لایه های بالایی یخ را جدا می کند و قلوه سنگ های مدفون شده را دوباره به سطح می آورد. در آنجا در لایه ای به ضخامت ۵ سانتیمتر تجمع می یابد و یخچال را می پوشاند. بسیاری از یخچال های هیمالیا مانند نگوزومپا “پوشیده از زباله” هستند و دانشمندان معتقد بودند که این یخچال ها آنها را از گرم شدن دما محافظت می کند.
تیجی واتانابه، ژئومورفولوژیست در دانشگاه هوکایدو در ژاپن، که از اواخر دهه ۱۹۸۰ مکرراً از منطقه اورست بازدید کرده است، می‌گوید: «اما به این شکل عملی نشده است. ذوب شدن آب حوضچه هایی را روی یخچال طبیعی نگوزومپا پوشیده از زباله در منطقه اورست نپال تشکیل می دهد. دریاچه‌هایی مانند این‌ها در طول تابستان گرم می‌شوند و منابع بزرگی از آب نسبتاً گرم را فراهم می‌کنند که میتواند با ذوب لایه‌های یخ زیر، گذرگاه‌های غار را به داخل یخ نفوذ بدهد.
در چند دهه گذشته، سطح انگوزومپا و سایر یخچال های طبیعی پوشیده از زباله با هزاران فروچاله تا عمق ۱۰متری، به دلیل کوچک شدن یخ در زیر سنگ ها، پر شده است. حوضچه های مذاب اغلب این فرورفتگی ها را پر می کنند.
واتانابه می‌گوید مساحت کل این حوضچه‌ها در ۳۰ سال سه برابر شده است – نرخ تغییری که «واقعاً واقعاً شگفت‌انگیز است». علت آن تغییر سریع یک راز بود. اما در حدود سال ۲۰۰۰ بنن، یخدان شناس اسکاتلندی، متوجه سرنخی شد. حوضچه های ذوب روی نگوزومپا و دیگر یخچال های طبیعی پوشیده از زباله اغلب یک شبه ناپدید می شوند. در پایین این فرورفتگی‌های خالی، بن حفره‌های غاری را پیدا کرد که از طریق آن دریاچه تخلیه شده بود.بدین ترتیب فاجعه وسعت یافته بود.
گروه گزارش