“آژنگ نیوز”:در گورستان بوناونچر تاریخچه ساخت زنگ هشداربرای مردگان زنده بگور شده را میتوان مشاهده کرد.زنگ قبر برای هشدار در مورد مردگانی که زنده بگور شده اند، یکی از اختراعاتی است که بیانگر نگرانی انسان از مرگ است.بقایای یکی از این دستگاه ها را می توان در قبر چارلز اف میلز در گورستان بوناونچر مشاهده کرد. میلز در قرن نوزدهم یک تاجر برجسته و ثروتمند ساوانا بود. بازرگانی که یک خط بخار در رودخانه ساوانا را اداره می کرد ، وی همچنین به عنوان رئیس بانک دریایی جورجیا در آمریکا خدمت کرد. میلز در ۱۱ آوریل ۱۸۷۶ در سن ۷۴ سالگی در گورستان بوناونچر به خاک سپرده شد.
زنگ قبر او در بالای لوله ای قرار دارد که چند اینچ از زمین در کنار سمت راست مقبره میلز بالا می رود. این زنگ به یک یا چند رشته یا سیم وصل شده به انگشتان یا انگشتان پا سرنشین تابوت وصل شده بود. اگر متوفی بیدار شود ، حرکات او زنگ می زد و به کارکنان گورستان هشدار می داد. متصدیان سپس می توانستند هوای تازه را به داخل لوله پمپ کنند تا زمانی که سرنشین تابوت از بین برود و نجات یابد. در قرن بیستم، روش گسترده مومیایی کردن نیاز به زنگ قبر و تابوت های ایمنی را از بین برد، زیرا احتمال کمی وجود داشت که کسی بتواند از این فرآیند جان سالم به در ببرد و زنده به خاک سپرده شود. با این حال، در طول دهه ۱۸۰۰، ناقوس‌های قبر از مناظر نسبتاً معمولی در قبرهای ساکنان ثروتمند بوناونچر بودند. بیشتر آنها از قلع یا فلز پایه ساخته شده بودند و بعداً برای استفاده در تولیدات نظامی در طول جنگ جهانی اول نجات یافتند. به دلیل اصرار او بر ریخته گری برنز، چارلز میلز آخرین زنگ قبر دست نخورده در گورستان بوناونچر است.
گروه گزارش