“آژنگ نیوز”: فرهنگ ایران برگرفته از تمدن کهن است.بر این مبنا فرهنگ ایرانی مبتنی بر مهربانی و تعامل بوده است.تمدنی که برآرامش جامعه مبتنی بوده است.نکته مهمتر این است که در میان تمدنهای همزمان این ویژگی و منش متفاوت در ایران برجسته بود. در اینجا به دو کتیبه از آشور بانی پال و کوروش اشاره می شود که در آن تفاوت تمدنها و منش روشن است.
بالا
سنگ‌نگاره آشوربانیپال
در فتح و ویرانی شوش
۶۴۷پ‌م:
«من شوش، شهر بزرگ و مقدس را به خواست خدایان آشور گشودم. من درون کاخهای زیگورات شوش شدم و هر آنچه از سیم و زر و مال فراوان بود، همه را به غارت بردم. من همه آجرهای زیگورات شوش را که با سنگ لاجورد تزیین شده‌بود، شکستم. من تمامی معابد ایلام را با خاک یکسان کردم، شهر شوش را به ویرانه‌ای تبدیل کردم و بر زمینش نمک پاشیدم. همه دختران و زنان را به اسارت گرفتم. از این پس دیگر کسی صدای شادی مردم و سم اسبان را در ایلام نخواهد شنید.»
پایین
منشور کورش
پس از فتح بابل
۵۳۹ یا ۵۳۸پ‌م:
«آنگاه که با آشتی به بابل درآمدم، جایگاه سروری [خود] را با جشن و شادمانی در کاخ شاهی برپا کردم… سپاهیان گسترده‌ام با آرامش درون بابل گام برمی‌داشتند. نگذاشتم کسی در همهٔ [سومر و] اَکد هراس‌آفرین باشد. در پیِ امنیت [شهرِ] بابل و همهٔ جایگاه‌های مقدسش بودم. مردم بابل را […] که برخلاف خوا[ست خدایان] یوغی بر آنان نهاده‌بود که شایسته‌شان نبود، خستگیهاشان را تسکین دادم (و) از بندهاشان رهانیدم.»
گروه تاریخ