“آژنگ نیوز”:ارتباط غذا و سرزمین یک تجربه تاریخی است.درهمین ارتباط این سوال مطرح است که:چرا مردم ساکن مکانهای سردغذای ملایم وساکنان مکان های گرمتر غذای تندمیخورند؟بر اساس تحقیقات علمی همبستگی بین دما و طعم غذا در سراسر ایالات متحده، اروپا و آسیا آشکار است.بر این مبنا در کشورهای گرمتر، مردم غذاهای تند تری می خورند. برعکس، هر چه آب و هوا سردتر باشد، مواد تند کمتری در آشپزی آنهاوجود دارد. البته موارد استثنا نیز وجود دارد .
محققان با بررسی ۳۳۷۵۰ دستور غذا از ۷۰ غذای ملی و منطقه ای که در مجموع شامل ۹۳ ادویه مختلف هستند، می خواستند این فرضیه را که اغلب مطرح می شود آزمایش کنند که غذاهای تند در کشورهای گرم سازگاری با افزایش خطر ابتلا به بیماری های ناشی از غذا وجود دارد.البته آنها با استناد به دشواری تفسیر همبستگی بین فرهنگ و محیط، قادر به اثبات کامل این فرضیه نبودند.اما بخشی از ارتباط گسترده تر بین ادویه، سلامت و فقر را توضیح داده است.”
محققان توضیحات دیگری برای اینکه چرا مردم در کشورهای گرم به خوردن غذاهای تندتر تمایل دارند، پیشنهاد می کنند. یک احتمال این است که به این دلیل است که ادویه ها به حفظ غذا در آب و هوای گرم کمک می کنند. مورد دیگر این است که مردم در کشورهای گرم ذائقه غذاهای تند پیدا کرده اند زیرا به آنها کمک می کند تا خنک شوند.
ژاپن و نروژ که هر دو در شمال واقع شده اند کمترین غذای تند را دارند، در حالی که اتیوپی، هند و اندونزی بیشترین ادویه را در غذاهایشان دارند.
غذاهای سرزمین اصلی آسیای شرقی ثبات قابل توجهی در استفاده از ادویه نشان می دهند – بین دو تا چهار ماده ادویه در هر دستور غذا – و این اعم از اینکه آب و هوای نسبتاً سرد (مانند استان های چینی سین کیانگ یا شانشی) یا گرمتر (مانند ادویه) داشته باشند. غذاهای یو و هنگ کنگ از جنوب چین). کمترین ادویهها از ژاپن است، با غذاهای هوکایدو که به سختی یک ماده ادویه را در هر دستور تهیه میکنند، که هنوز میانگین بالاتری از غذاهای کیوشو، شیکوکو و سایر مناطق کشور است.
اروپا تقریبا از همه نمونه غذا را در بر گرفته است.کشورهای اسکاندیناوی به طور مثبتی در اطراف خط سرما واقع شده اند. لهستان و ایتالیا، هر دو گرمتر و تندتر، دقیقاً در یک خط هستند. دستور غذاها در فرانسه و اروپای آلمانی زبان (DACH کدهای کشور آلمان، اتریش و سوئیس را ترکیب میکند) به اندازه غذاهای بریتانیایی بیادویه است.
پرتغال صاحب تندترین غذاها در کشورهای اروپایی است، تقریباً همتراز با ایالات متحده است، بین دستور العمل های شمال و جنوب ایالات متحده تفاوت قائل شده اند، اما حداقل از نظر مواد تشکیل دهنده ادویه، تفاوت چندانی وجود ندارد. در طیف اقلیم/ادویه، جنوب آمریکا موقعیتی را اشغال می کند که تقریباً مشابه لبنان و ایران است.
غذاهای هندی به طور کلی بسیار تند هستند (جای تعجب نیست)، اما تنوع قابل توجهی بین غذاها وجود دارد. پخت و پز در سنت چینی به کمترین میزان تند است و تقریباً با غذاهای یونانی برابری می کند. غذاهای بنگال و گجراتی به اندازه غذاهای پرتغالی و آمریکایی تند هستند.
تندترین غذاهای هندی از راجستان، پنجاب، و به ویژه موغلایی می آید، منطقه ای در شمال هند که امپراتوری مغول میراث فرهنگی قوی از خود به جای گذاشته است، همچنین در آشپزخانه. هند به عنوان یک کشور بزرگ، از نظر استفاده از ادویه در مناطق مختلف متفاوت است، اما مناطق بسیار ادویهدار زیادی دارد.
گروه گزارش