“آژنگ نیوز”:طولانی ترین نمونه دی ان ای باز سازی شد.به افتخار روز ملی DNA و هفتادمین سالگرد کشف ساختار DNA، معلمان زیست شناسی و دانش آموزان دبیرستان پنسبری در فیرلس هیلز، پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا، می خواستند با چیزی سرگرم کننده و قابل توجه جشن بگیرند. بنابراین، آماندا پتیت، معلم زیست‌شناسی و دانش‌آموزانش دست به کار شدند تا طولانی‌ترین ساختار مارپیچ دوگانه را بسازند که۱۹۰.۳۵متر است.
آماندا می‌گوید: «ایده‌ای که ما به آن رسیدیم این بود که همه دانشجویان زیست‌شناسی که در حال حاضر ثبت‌نام کرده‌اند، بخش کوچکی از DNA را ایجاد کنند که در نهایت می‌تواند به یکدیگر پیوند داده شود تا یک رشته DNA غول‌پیکر و منحصر به فرد بسازد.» پس از تحقیق متوجه شدیم که اگر همه دانش‌آموزان شرکت کنند، به راحتی می‌توانیم رکورد را بزنیم.برای اینکه هر دانش آموز بتواند قطعه کوچک خود را بسازد که در نهایت قطعه بزرگ DNA را می سازد، باید قطعات جداگانه ای ساخته می شد. الگوی ساختار باید چندین بار ویرایش می‌شد، بنابراین معلمان و دانش‌آموزان با پشتکار مشکلات را حل کردند و ساختار منحصر به فرد و از پیش تأیید شده را ارائه کردند.دانش آموزان از الگوهای کاغذی ساخته شده توسط معلمان، رنگ، چوب بستنی و نوار برای ساخت بخش ها استفاده کردند. آماندا گفت: «ما برای ساختن پله‌های نردبان به چیزی نیاز داشتیم که برای مقاومت در برابر مارپیچ محکم باشد. سپس یکی از معلمان ایده چوب بستنی جامبو را مطرح کرد. معلمان علوم سپس هر یک از بخش ها را برای استفاده بررسی کردند. هر بخش باید فاصله مناسب از چوب بستنی، رنگ آمیزی صحیح و برچسب زدن پایه های نیتروژنی را داشته باشد.
آماندا و شاگردانش با مشکلاتی مواجه شدند، مانند سست بودن کاغذ و خم شدن بر روی مارپیچ.زمانی که متوجه شدند ساختار باید پایه داشته باشد، نمونه اولیه نیز باید ویرایش می‌شد. آماندا گفت: «ما وارد حالت ویرایش شدیم و مشکل را برطرف کردیم. قسمتی که باعث شکستگی می‌شود را برش دادیم و چوب بستنی‌های بیشتری به آن قسمت اضافه کردیم به طوری که تمام چوب‌ها در طول کل سازه با فواصل مساوی از هم فاصله داشته باشند. با این حال، آماندا می گوید که کار با همکارانش و همکاری در این پروژه لذت بخش بود. او گفت: «ما سخت کار کردیم، مشکلات را در طول فرآیند حل کردیم و با هم جشن گرفتیم. “من همچنین از دیدن این بینایی که در حال ایجاد بخش های مارپیچ بودیم، لذت بردم.” در 25 مه، بخش‌های DNA به هم متصل شدند و مارپیچ شدند تا مدل کامل ساخته شود.آماندا گفت: «حدود 300 دانشجوی علوم با قطعاتی از سازه بیرون رفتند و در ساخت و ساز کلی کمک کردند و شاهد آن بودند. مدل با نوار بین هر بخش متصل شد، مارپیچ شد و سپس دوباره به بخش بعدی چسبانده شد. سازه همچنین به دلیل باد به زمین چسبانده شد تا سازه در جای خود ثابت بماند. دانش‌آموزانی که تکه‌هایی از DNA می‌ساختند، می‌توانستند ببینند که چگونه آنها را برای ساختن مارپیچ دوگانه در کنار هم قرار داده‌اند. آنها شاهد نهایی شدن کار سخت خود و شاهد اندازه گیری رسمی بودند، و حس غرور زیادی در کار آنها وجود داشت که آنها آن را با هم دیدند. اندازه گیری رسمی مارپیچ دوتایی ۱۱۵متر از رکورد قبلی فراتر رفت.
آماندا می گوید که ایجاد مارپیچ دوگانه چندین هفته به طول انجامید زیرا آنها مجبور بودند مواد را ایجاد کنند و همچنین سفارش دهند و توزیع کنند.با این حال، هنگامی که همه قطعات ساخته شدند و بررسی شدند، مونتاژ واقعی مارپیچ دوگانه با کمک بسیاری از معلمان و دانش آموزان حدود یک ساعت طول کشید. آماندا گفت: “الهام بخش نهایی ما برای شکستن این رکورد دانش آموزان ما بودند.” هدف ما به عنوان معلم ایجاد علاقه به یادگیری در دانش آموزان، اشتیاق به علم، احساس تعلق و اجتماع در مدرسه آنهاست.
گروه گزارش