“آژنگ نیوز”:برنامه رادیویی جنگ جهانیان(حمله مهاجمان مریخی) اورسن ولز در چنین روزی در سال (۱۹۳۸) بسیاری از شنوندگان را به این باور رساند که مریخی ها واقعاً در نیوجرسی فرود آمده اند. این پخش نه به عنوان یک نمایش، بلکه به سبک یک خبر انجام می شد و «گویندگان» خبری مختلف ارایه برای بولتن های ویژه وارد برنامه می شدند، «خبرنگاران» ازمحل پخش واقعه گزارش می کردند و…
ولز، جنگ جهانیان؛ را با استفاده از قالب یک پخش خبری شبیه سازی شده اجرا کرد و از حمله مهاجمان مریخ به نیوجرسی خبر داد.
… اقتباس رادیویی اورسن ولز از جنگ دنیاها توسط افراد ساده لوح با گزارش خبری واقعی مریخیان غارتگر که نیوجرسی را غارت و غارت می کردند اشتباه گرفته شد. این اپیزود یک حمله معروف وحشت جمعی را برانگیخت و شاید آن را به مشهورترین درام رادیویی تمام دوران تبدیل کردالبته باید اشاره کرد که گزارشهای تهیه شده از وحشت ناشی از حمله مهاجمان مریخی و مبنی بر اینکه این برنامه باعث ایجاد هراس در سراسر کشور شد، اغراق آمیز بود.
در صبح روز بعد از پخش برنامه در سال ، ۱۹۳۸، اورسون ولز از خواب بیدار شد و خود را به عنوان مهمترین مرد مورد بحث در آمریکا دید. شب قبل، ولز و تئاتر مرکوری ، اقتباسی رادیویی از «جنگ جهان‌ها» اثر اچ‌جی ولز را اجرا کردند و این رمان ۴۰ ساله را به بولتن‌های خبری جعلی تبدیل کردند که حمله مریخی به نیوجرسی را توصیف می‌کرد.
برخی از شنوندگان آن بولتن ها را با حادثه واقعی اشتباه گرفتند و تماس های تلفنی مضطرب آنها با پلیس، دفاتر روزنامه و ایستگاه های رادیویی بسیاری از روزنامه نگاران را متقاعد کرد که این برنامه باعث ایجاد هیستری در سراسر کشور شده است.
تا صبح روز بعد، چهره و نام ولز ۲۳ ساله در صفحات اول روزنامه‌های ساحلی به همراه سرفصل‌هایی درباره وحشت جمعی که ظاهراً از پخش برنامه او الهام گرفته بود، منتشر شد. ولز به سختی فرصت داشت به روزنامه ها نگاهی بیندازد، و تنها یک حس وحشتناک مبهم از آنچه با کشور انجام داده بود برای او باقی گذاشت. او گزارش‌هایی از ازدحام جمعی، خودکشی، و نیز از شنوندگان خشمگینی شنیده بود که او را تهدید به قتلش می‌کردند.
او در آن زمان به چند نفر گفت: «اگر می‌خواستم حرفه‌ام را خراب کنم، نمی‌توانستم بهتر از این پیش بروم.» ولز در یک کنفرانس مطبوعاتی که با عجله در ساختمان CBS ترتیب داده شده بود، در مقابل ده‌ها خبرنگار، عکاس و فیلم‌بردار فیلم‌های خبری قرار گرفت. هر روزنامه نگاریهمان سؤال اساسی رااز او می پرسید: آیا او قصد داشت، یا اصلاً پیش بینی می کرد که جنگ جهانیان مخاطبانش را به وحشت بیاندازد؟ این سوال تا آخر عمر ولز را دنبال می‌کرد و پاسخ‌های او با گذشت سال‌ها تغییر کرد – از اعتراض به بی‌گناهی گرفته تا اشاره‌های به این موضوع که او دقیقاً می‌دانست در تمام مدت چه می‌کند.
گروه گزارش