“آژنگ نیوز”:خانه اپرای سیدنی استرالیا – طراحی شده توسط معمار دانمارکی یورن اوتزون، که طرح پویا، تخیلی، اما مشکل ساز او در یک مسابقه بین المللی در سال ۱۹۵۷ میلادی برنده شد – توسط ملکه الیزابت دوم در چنین روزی در سال ۱۹۷۳ افتتاح شد.
با راه اندازی این ساختمان فرهنگ استرالیایی در سال ۱۹۷۳ به نقطه عطف قابل توجهی رسید: تکمیل یکی از بزرگترین ساختمان های قرن بیستم، تولد یک نماد و آغاز یک تاریخ اجرای باورنکردنی در خانه اپرای جدید سیدنی. ملکه الیزابت دوم، با افتتاح رسمی شاهکار یورن اوتزون در یک روز پرشور بهاری، گفت: «خانه اپرای سیدنی تخیل جهان را تسخیر کرده است، اگرچه می‌دانم که ساخت آن کاملاً بدون مشکل نبوده است».
اما همانطور که ملکه ادامه داد: «روح انسان گاهی باید بال یا بادبان بگیرد و چیزی خلق کند که صرفاً سودمند یا عادی نباشد.»خانه اپرا از نیاز مبرم به بیان خلاق جدید متولد شد. ساخت آن یک تمرین جسورانه و رویایی در ملت سازی توسط یک ملت جوان و عمدتا مهاجر بود که به دنبال تعریف خود بود. این فوریت همچنین با این واقعیت مورد تاکید قرار گرفت که اولین اجرا در خانه اپرای سیدنی مدتها قبل از اتمام ساختمان انجام شد.
در سال ۱۹۶۰، قبل از شروع ساخت بادبان ها، پل رابسون، خواننده و فعال حقوق مدنی آمریکایی، از داربست ها بالا رفت و رودخانه اول من را برای کارگران ساختمانی خواند. در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۳، تقریباً یک ماه قبل از افتتاح رسمی آن توسط ملکه، پرده سالن اپرا در اولین تولید آن برافراشته شد: جنگ و صلح حماسی پروکوفیف، که توسط اپرای استرالیا اجرا شد.
اولین اجرا در تالار کنسرت برنامه ای از آثار واگنر بود که توسط ارکستر سمفونیک سیدنی اجرا شد و سوپرانوی افسانه ای سوئدی بیرجیت نیلسون و رهبر ارکستر چارلز ماکراس در آن حضور داشتند. اتاق موسیقی – که اکنون اتاق اوتزون است – محل استقرار Musica Viva، سازمان موسیقی مجلسی بود که در دهه ۱۹۴۰ توسط یک پناهنده مجارستانی برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد موسیقی کلاسیک از سوی مهاجران اروپایی تأسیس شد.سپس The Old Tote Theatre – که بعدها کمپانی تئاتر سیدنی نامیده شد – به تئاتر درام منتقل شد.
گروه گزارش