“آژنگ نیوز”:در چنین روزی انسولین در دانشگاه تورنتو در سال ۱۹۲۱ کشف شد..انسولین ابتدا به عنوان عصاره پانکراس توسط دانشمندان کانادایی سر فردریک جی بانتینگ و چارلز اچ بست شناسایی شد..
این یکی از بزرگترین پیشرفت های پزشکی در تاریخ بود که باعث نجات جان میلیون ها نفر در سراسر جهان شد و باعث کشف در مان دیابت بعد از یک قرن شد.
یونانی ها برای اولین بار از اصطلاح “دیابت” به معنای “عبور” استفاده کردند تا به مقدار زیادی آب مصرف شده و ادرار تولید شده در بیماران دیابتی اشاره کند. رومی ها وقتی متوجه شدند که ادرار بیماران دیابتی شیرین است، اصطلاح “mellitus” به معنای “شیرین مانند عسل” را اضافه کردند. در گذشته‌ای نه چندان دور، پیش‌آگهی کودکان مبتلا به این بیماری بسیار ضعیف بود – اکثر آنها بیش از یک سال پس از تشخیص زنده ماندند. در بزرگسالان، کمتر از 20 درصد از بیماران دیابتی ده سال گذشته را زندگی کرده اند. سر فردریک بانتینگ، پزشک و دانشمند، یکی از کشف کنندگان انسولین بود، هورمونی که در تنظیم سطح قند خون اهمیت حیاتی دارد. وقتی عملکرد انسولین کم باشد، فرد مبتلا به دیابت می شود. با توجه به کشف انسولین توسط Banting، میلیون ها نفر در سراسر جهان توانستند عمر خود را تا چند دهه افزایش دهند. در سال 1923، بانتینگ اولین کانادایی و جوانترین فردی بود که در 32 سالگی جایزه نوبل فیزیولوژی/پزشکی را دریافت کرد.