“آژنگ نیوز”:بادگیرهای چپقی درسیرجان کرمان در کنار تمام جذابیت هایش، یک ویژگی منحصر به فرد دارد که در هیچ جای دیگر مشابهش را نمی بینید؛چپق هایی رو به آسمان! این چپق ها البته با چپق هایی که قدیمی ها دود می کردند تفاوت زیادی دارد.
آنها بادگیرهایی هستند که با آجر و ملات ساخته شده اند و وظیفه شان خنک کردن خانه سید علی اصغر رضوی بوده است.
او یکی از پزشکان شهرستان سیرجان در دوره رضا شاه بوده که حالا بادگیرهای خانه اش به عنوان یک میراث ملی شناخته شد و در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شماره ۶۴۶۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ماجرای ساخت این بادگیرهای چپقی، به کشف معمار آنها، برمی گردد.او که در یک سفر دریایی متوجه تهویه خوب استراحتگاه کشتی شده بود،با کمی دقت متوجه فرم خاص دودکش های کشتی شد و نتیجه گرفت اگر آنها را در بادگیرهای خانگی استفاده کند، می تواند هوای خنک تری را به داخل خانه بکشاند.
بادگیرهای چپقی مانند برجک هایی هستند که روی بام خانه های کویری ساخته می شوند و در قسمتی از آن یک حوضچه قرار دارد.
بادگیرها باد را به داخل هدایت و با برخورد باد به آب حوضچه، فضا خنک می شود.
بادگیرهای چپقی به جای فضای مکعبی شکل خارجی، چند لوله خم زانویی دارند که با شبکه های هندسی منظمی به هم مرتبطند و باد را از جهت های مختلف به خانه هدایت می کنند.
زیبایی این بادگیرهای چپقی فقط به خاطر فرم خاص آنها نیست. بدنه خارجی لوله های بادگیر با قطعات کوچک آجرهای هندسی شش ضلعی تزئین شده و جلوه زیبایی به بنا داده است.
گروه تاریخ