“آژنگ نیوز”:وام دادن اصطلاحی است که در دوران باستان بوجود آمده است. همه ما در زندگی روزمره این کلمه را شنیده و یا درباره آن صحبت کرده ایم. تا زمانی که جهان وجود داشته باشد، اصطلاح قرض دادن با انسان ها تکامل خواهد یافت.
در پاسخ به اینکه وام چیست؟ هر فردی شکل متفاوتی از پاسخ دارد، اما در نهایت با یک بیانیه مشترک، یعنی «دریافت پول برای بهره» به پایان می رسد. یک وام دهنده به یک شخص وام می دهد تا با مقدار معینی از سود از پیش تعریف شده بازپرداخت کند.
تاریخچه وام به ۳هزار سال پیش برمی گردد.یعنی از آغاز تمدن، وام دادن به اشکال مختلف رایج بوده است. از این رو تاریخچه وام دهی به ما نشان داده است که پیشرفت عظیم تمدن بدون وام که به عنوان سوخت اشتعال عمل می کند به جایی که امروز است نمی رسد.
چه زمانی وام اختراع شد؟
اولین نمونه از وام دادن به بیش از ۴هزار سال پیش در بین النهرین، ۲هزار سال قبل از میلاد برمی گردد، جایی که اولین وام های پرداختی توسط کشاورزان استفاده شد. اینکه آیا وام در یک قبیله کوچک یا تمدن ناشناخته قبل از این وجود داشته یا نه یک راز است، اما ۲هزار سال قبل از میلاد اولین مدرکی است که در مورد وام دادن ثبت شده است.
در حقیقت پایه واساس وام مربوط به فعالیت کشاورزی است.از آنجایی که بذر یک کشاورز می تواند گیاهی با صدها بذر تولید کند، کشاورزان شروع به قرض گرفتن بذرهایی کردند که بعدا آن را پرداخت کنند. این روش مشابه در مورد تکثیر و تولیدحیوانات و بازپرداخت آن با تولد یک گوساله جدید هم استفاده می شد.
در این دوران معابد سومری در واقع نه تنها به عنوان مکان عبادت بلکه به عنوان بانک عمل کردند.از اینجا بود که اولین سیستم های وام و اعتبار در مقیاس بزرگ آغاز شد.با رشد شهر،پیچیدگی نیازهای مردم و قراردادهای وام دهی نیز افزایش یافت و بنابراین ایده دریافت سود توسعه یافت.به همین جهت نقره در این زمان اهمیت فراوانی پیدا کرد.
در اینجا قانون حمورابی (که توسط ششمین پادشاه بابل صادر شد) وارد شد و قیمت نقره و نحوه تنظیم سود وام نقره را تعریف کرد.
روشهای قدیمی در یونان وهند
یکی از قدیمی‌ترین روشهای وام‌دهی را می‌توان در یونان باستان یافت که در آن دلال‌ها با جمع‌آوری وثیقه از وام گیرنده و کاهش ریسک برای وام‌دهنده، پول قرض میدادند. این چیزی است که هنوز در مورد وام های تجاری تضمین شده استفاده می شود.
اولین وام در هند نیز به ۲۰۰ سال قبل از میلاد در زمان امپراتوری موریان برمی گردد.اما، اخذ نرخ بهره بالاتر برای وام دادن گناه تلقی می شد. اما،زمانی که چیزی به نام “ادشا” در قرن دوم معرفی شد،این روندتغییر کرد.؛ادشا؛نوعی سفته برای قرض دادن بین مردم بود.بدین معنی که مردم با این کاغذ تعهد میکردند که اگر وام را دیر برگردانند خسارت بدهند.
وام دادن غیرقانونی شد
در دوره قبل از انقلاب صنعتی ، بزرگترین شکل اقتدار از دین مسیحی نشأت می گرفت، درکتاب مقدس مسیحی انجیل و در سراسر اروپا قرض دادن با بهره به طور کامل ممنوع بود.با این حال، توراتِ یهودیان وام دادن را مجاز می‌دانست، اگرچه فقط اجازه می‌داد که برای غیریهودیان سود دریافت شود.
از آنجایی که یهودیان تنها مردمی بودند که مجاز به قرض دادن پول بودند، به زودی شهرت نسبتاً بدی به دست آوردند. این امر در قرن هجدهم ادامه یافت و با گذشت زمان، مزایای اقتصادی عظیم وام دادن به آرامی محقق شد. این موضوع منجر به ضعیف شدن محدودیت ها و کارکردهای بانکداری سنتی شد که ما امروز می شناسیم .
انقلاب صنعتی
در طول قرون وسطی تا دهه ۱۸۰۰، ثروتمندان به فقرا بدون بهره پول قرض می دادند و به نوبه خود،وام گیرندگان مجبور بودند با کار در املاک وام دهندگان ثروتمند،بدهی خود را پرداخت کنند.
در همین دوران درسال ۱۷۹۳ سیستم” زمیندار” درهند معرفی شد.مردم از”زمیندارها” مبالغی وام دریافت کرده و سپس بازپرداخت بدهی آن رابا کار برای “زمیندارها” انجام میدادند.این عمل در سال ۱۹۵۱ لغو شد.
با رونق تجارت بین‌الملل، دنیای بانکداری باید کارهایی را انجام دهد. کنترل های بیشتری لازم بود و مایر آمشل روچیلد تا حد زیادی مسئول پیشگامی در امور مالی بین المللی از طریق ایجاد بانک های متمرکز است. او با زیرکی پسرانش را به شهرهای بزرگ اروپایی آن زمان (فرانکفورت، ناپل، وین، فرانسه و لندن) فرستاد تا در هر شهر بانکی راه اندازی کنند.
دهه ۱۸۰۰ آغازگر دوره جدیدی از وام دادن بود تا وام‌ها را به طور گسترده‌تری در اختیار مردم معمولی هم قرار دهند.در سال ۱۸۱۶، انجمن صندوق پس انداز فیلادلفیا در آمریکا درهای خود را به عنوان یک منبع وام بر روی عموم باز کرد و اولین بانک پس انداز در آمریکا تاسیس شد.
دوره جدیدی از وام های رهنی درسال ۱۹۳۲ آغاز شد،زمانی که قانون بانک وام مسکن فدرال برای حمایت از تامین مالی وام مسکن توسط موسسات مالی محلی ایجاد شد.
رایانه و وام
در دوران بعد تحول وام دادن بیشتر از نظر شکلی بود.قبل از کامپیوتری شدن، تراکنش ها و پرداخت ها بسیار کند و دستی و با تماس های تلفنی انجام می شد. اما، پس از کامپیوتری شدن؛ شاهد کاهش زمان تراکنش ها و پرداخت ها از روز به دقیقه بود. بدین ترتیب سیستم وام دهی آنلاین متولد شد.
رایانه‌ها برای متوقف کردن صدها ساعت کاغذبازی برای رسیدگی و تشکیل پرونده وام‌ها،وارد شدند.از طرف دیگر افزایش جمعیت و تقاضا برای وام‌ها ضرورت بهره گیری از رایانه ها را قطعی ساخت.در نتیجه توسعه رایانه ها و داده های الکترونیکی نیز بر تکامل شیوه های وام دهی تأثیر گذاشت. در سال ۱۹۹۹، بانکداری آنلاین رایج شد و وام گیرندگان دیگر ملزم به ترک خانه نبودند. بدین ترتیب مراحل دریافت وام (فرایندهای درخواست و بررسی) به صورت آنلاین ،با بهره گیری ازرایانه،به طورقابل توجهی سیستم اعطای وام سرعت گرفت.
گروه گزارش