“آژنگ نیوز”:مهاجرت و یا به تعبیرعاطفی زندگی درغربت پدیده ای است که امروزه بخش قابل توجهی از جامعه ما را با آن مواجه ساخته است.از رفتن خانواده های برخی مقامات،تا فرستادن فرزندان به خارج برای تحصیل و کار بدلیل نا امید شدن از آینده شغلی و تحصیلی آنها ؛تا مهاجرت ورزشکاران ،کشتی گیران و نمونه های دیگر.البته در مورد مهاجرت بیشتر به ابعاد سیاسی و اجتماعی آن پرداخته شده است.درحالیکه بعد عاطفی وجدایی از خانواده واقامت در کشورهای دیگر برای همه طیفها و گروهها،بسیار بزرگتر و گاه مخرب تر است.
پیشینه
سابقه به خارج رفتن به منظور تحصیل ،جلب و جذب دانش روز؛ به دوران قاجاریه باز میگردد.در سال ۱۲۳۶ خورشیدی اولین گروه از دانشجویان به دستور ناصرالدین شاه به فرنگ اعزام میشوند.این گروه که در مدرسه دارالفنون تحصیل میکردند از دوران نوجوانی برای تحصیل دررشته مهندسی،به شهرپاریس درکشورفرانسه رفته و ابتدا در مدرسه عالی “اکل دونورمال ،سوپریور دوپاری” و سپس دانشکده معماری (آرشیتکتور) مشغول به تحصیل می شوند.گروه اولیه اعزامی شامل دوازده نفر بود،از جمله آنها،میرزا مهدی خان شقاقی یا ممتحن الدوله بعدی بود. او درکتاب خاطراتش به تفصیل در این خصوص مطالبی نوشته است که در همین کتاب نیز مهمترین مشکل مهاجرت از همان زمان،مشکل روابط عاطفی و خانوادگی بوده است.
فراگیری مهاجرت
اشاره به این نکته هم ضرورت دارد که مهاجرت و زندگی در غربت،فقط خاص کشور ما نیست.این پدیده امروزه فراگیر و جهانی است.مثلادر نظربگیریم که براساس آمارهای منتشر شده در سال ۲۰۲۰ میلادی تقریباً ۳۸ میلیون بزرگسال مهاجر و ۴ میلیون کودک مهاجر (سنین ۰ تا ۱۷ سال) در ایالات متحده زندگی می کنند.بر اساس آماری دیگر، در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۷۲میلیون مهاجر بین المللی وجود داشت.
مطالعات مهاجرت
با توجه به ابعاد پدیده مهاجرت در خصوص ابعاد روانی موضوع تحقیقات گسترده ای در جهان صورت گرفته است.این موضوع آنقدر اهمیت دارد که دانشی به نام روانشناسی مهاجرت بوجود آمده است. مهمترین دستاورد این تحقیقات آگاهی از ابعاد مخرب وپیامدهای عاطفی این موضوع است.
بر اساس نتایج این تحقیقات بسیاری از مهاجران و خانواده های آنان درمعرض خطر تجربه تروما و یا به اصطلاح ایجاد علائم اختلال استرس پس از سانحه هستند. طبق نظرانجمن روانپزشکی آمریکا (APA)، تروما به عنوان تجربه، شاهد یا مواجهه با رویدادی که شامل مرگ واقعی یا آسیب جدی یا تهدیدی برای تمامیت جسمانی خود یا دیگران است، تعریف می‌شود. به بیان روشن تر ،تروما (ضربه روحی و روانی) نتیجه رویدادهای ناراحت‌کننده و استرس‌زایی است که احساس امنیت فرد را از بین می‌برد و باعث می‌شود شخص همواره احساس خطر و درماندگی کند.
مشکلات اجتماعی
این تجربیات آسیب زا نه تنها بر سلامت روانی مهاجر و خانواده اش تاثیر میگذارد بلکه بر سازگاری آنها با زندگی در جدیدشان نیز تأثیرات شدید و طولانی مدتی دارد.ازهمه مهمتر ابعاد این آسیب روانی است.زیرا بسیاری از مشکلات عاطفی در گذر زمان تسکین یافته و یا میتواند قابل تحمل باشد،اما مهاجرت مانند وقوع مرگ برای یک نفر است که ابعاد آن از داخل خانواده فراتر رفته و شامل ،عمو؛عمه، خاله یا پدربزرگ و مادربزرگ نیز می شود.
از طرف دیگر مهاجرت فرزندان جدایی طولانی‌مدت از والدین میتواند به سختی‌های و مشکلات موجود در خانواده ها بیفزاید و در نهایت منجر به درگیری خانوادگی و فروپاشی کانون خانواده شود.
همه عوامل استرس زای ذکر شده در بالا می توانند به طور کلی خطر ابتلا به بیماری های روانی رادر جامعه افزایش دهند؛در حالیکه بسیاری از افراد هنوزهم علت بوجود آمدن این مشکلات که ناشی از مهاجرت فرزندان خانواده هاست ؛را نمیشناسند! به همین جهت ضرورت دارد به این پدیده اهمیت داد و برای خانواده های درگیر با این مشکل فکری کرد.
گروه گزارش