“آژنگ نیوز”:لاستیک بادی که بر روی میلیون‌ها خودرو در سرتاسر جهان ارائه می‌شوند، نتیجه کار مخترعان متعدد در چندین دهه است. و آن مخترعان نام هایی دارند که باید برای هر کسی که تا به حال برای ماشین خود لاستیک خریده است قابل تشخیص باشد: میشلن، گودیر و دانلوپ. از این میان، هیچ یک به اندازه جان دانلوپ و چارلز گودیر در اختراع تایر تأثیر زیادی نداشتند.
لاستیک و تغییر حمل ونقل
مصرف کنندگان ۸۸ میلیون خودرو در سال ۲۰۱۹ خریداری کردند. اگرچه فروش آن در سال ۲۰۲۰ به ۷۳ میلیون دستگاه کاهش یافت، طبق گفته آژانس بین المللی انرژی، یک سازمان بین دولتی مستقر در پاریس، که در سال ۱۹۷۴ برای “هماهنگی واکنش جمعی به اختلالات عمده در سیستم” تاسیس شد، فروش باید دوباره افزایش می یافت. به گفته اندرو چسترتون که در وب‌سایت Carsguide نوشت، در سال ۲۰۱۶ حدود ۱.۳۲ میلیارد خودرو، کامیون و اتوبوس در سراسر جهان در جاده‌ها در سراسر جهان بودند، که انتظار می‌رود این رقم تا سال ۲۰۳۶ بیش از دو برابر شود و به ۲.۸ میلیارد وسیله نقلیه برسد. اگر چارلز گودیر نبود، هیچ یک از این وسایل نقلیه قادر به حرکت در جاده ها نمی شدند. شما می توانید موتور داشته باشید، می توانید یک شاسی داشته باشید، می توانید یک قطار محرکه و چرخ داشته باشید. اما بدون لاستیک، شما قادر به حرکت نخواهید بود.
در سال ۱۸۴۴، بیش از ۵۰ سال قبل از اینکه اولین تایرهای لاستیکی روی خودروها ظاهر شوند، گودیر فرآیندی را به نام ولکانیزاسیون (ترکیب لاستیک طبیعی با مواد شیمیایی دیگر برای پایدار شدن)به ثبت رساند. این فرآیند شامل گرم کردن و حذف گوگرد از لاستیک بود،وساخت لاستیک با ماده ای (شیره درخت یا لاتکس)که در جنگل های بارانی آمازون پرو توسط دانشمند فرانسوی چارلز د لا کوندامین در سال ۱۷۳۵ کشف شده بود (اگرچه قبایل محلی میان-آمریکایی قرن ها قبل با این ماده کار می کردند).
ولکانیزاسیون لاستیک را ضد آب و ضد سرما کرد و درعین حال خاصیت ارتجاعی آن را حفظ کرد. در حالی که ادعای گودیر مبنی بر اختراع لاستیک ولکانیزه به چالش کشیده شد، او در دادگاه پیروز شد و امروزه به عنوان تنها مخترع لاستیک ولکانیزه شناخته می شود. و زمانی که مردم نیز فهمیدند برای ساخت لاستیک، این ماده مناسب است، این موضوع بسیار مهم شد.
لاستیک های پنوماتیک
رابرت ویلیام تامسون (۱۸۲۲-۱۸۷۳) اولین لاستیک بادی و لاستیکی ولکانیزه را اختراع کرد. تامسون تایر پنوماتیک(وارد کردن هوا در لاستیک) خود را در سال ۱۸۴۵ ثبت اختراع کرد .امادر حالی که اختراع او به خوبی کار می کرد، بسیار پرهزینه بود.
این محصول با فعالیت جان بوید دانلوپ (۱۸۴۰-۱۹۲۱)، دامپزشک اسکاتلندی و مخترع شناخته شده ،تکمیل شد. با این حال، حق اختراع او، که در سال ۱۸۸۸ اعطا شد، برای لاستیک خودرو نبود. در عوض، هدف آن ایجاد لاستیک برای دوچرخه بود. هفت سال دیگر طول کشید تا کسی دیگر این روند را تکمیل کند.
آندره میشلین و برادرش ادوارد، که قبلاً یک تایر قابل جابجایی دوچرخه را به ثبت رسانده بودند، اولین کسانی بودند که از لاستیک‌های بادی در اتومبیل استفاده کردند. متأسفانه، این دوام ثابت نشدند. تا زمانی که فیلیپ اشتراوس لاستیک ترکیبی و لوله داخلی پر از هوا را در سال ۱۹۱۱اختراع کرد، بدین ترتیب بود که تایرهای پنوماتیکی را توانستند با موفقیت در خودروها استفاده کنند.
مترجم:احسان محرابی
گروه تاریخ