“آژنگ نیوز”:اولین کافه در تهران اواخر دوره مظفرالدین شاه در خیابان لاله زار تهران افتتاح شد.به روایت عبداله بهرامی و چنانکه او می نویسد:اولین کافه بطرز جدید را آنچه من بخاطر دارم مرحوم صدیق حضرت ایجاد نمود.
این شخص مدتی در خارج از ایران تحصیل کرده و شاید در ماموریت های سیاسی هم عضویت داشته است.د هر صورت شخص با سلیقه و قریحه بود. در خیابان لاله زار نبش میدان مخبرالدوله در باغ بزرگی که در آن وقت وجود داشت یک کافه باصفا که دارای صندلی بود ترتیب داده و مردمان متوسط الحال و روشنفکران آن زمان برای تفریح و گذراندن چند ساعتی از اول شب به آنجا می رفتند و برخلاف محل های عمومی شهرت خوب و آبرومندی داشت. ولی در آن وقت معروف شده بود که این کافه خیلی گران است و مطابق عایدات مردم نمی باشد زیرا که یک لیوان شربت از سیصد الی پانصد دیناربفروش می رسید.
در صورتی که در قهوه خانه ها و چلو کبابی ها صد دینار بود. دومین کافه که به تقلید از این محل تاسیس یافت در اول خیابان لاله زار در خانه بزرگی بود که محل سکونت ناظم السلطنه بود. که بعداً به قطعات کوچک تقسیم شده و بعد از آن نیز به مغازه های متعدد تقسیم گردید.
این کافه را نوکر امیر نظام که با پسر های او به آلمان رفته بود پس از مراجعت در آنجا تشکیل داده ضمنا آشپزخانه هم تهیه کرده ناهار و شام منظم در اختیار عامه گذارده بود .قیمت اجناس را طوری قرار داد که از کافه صدیق حضرت برای مردمان مرفه الحال آن دوره مناسب تر شده بود. قیمت چای و یک لیوان شربت از یک عباسی تجاوز نمی کرد و مردم به خوبی توانستند که با یک قران شام یا ناهار آنجا تناول نمایند.
به همین جهت این کافه طرف توجه عموم واقع شده و می‌توان گفت که طرف عصر نزدیک به نصف از صندلی هایی را که توی حیاط چیده بودند پر از جمعیت می شد. ظاهراً یک یا دو محل دیگر هم بعدا توسط اشخاص مختلف تاسیس گردید ولی مانند این دو کافه که ذکر آن گذاشت توجه عامه را به خود جلب ننمودند.
منبع :خاطرات عبداله بهرامی،زمان انتشار تیر ماه سال ۱۳۴۴ خورشیدی
گروه تاریخ