“آژنگ نیوز”: موسیقی در دوره صفویه رواج بسیار داشت. در میان عامه و در میان قبایل، موسیقی بخشی از زندگی اجتماعی بود و در اوقاتی چون مراسم عروسی، تدفین و اعیاد موسیقی نواخته می شد و مردم می توانستند با خواندن، رقصیدن و یا کف زدن در آن شرکت داشته باشند. در بالاترین رده های اجتماع در بافت های دولتی، بار یافتن سفرای خارجی و جشن های دربار به طور عام نیز موسیقی و رقص دخترکان جزء ثابتی از تفریجات را تشکیل می داد.
دسته های موزیک نظامی وظیفه عمومی مهمی داشتند. آلات موسیقی که در دوران صفویه به کار میرفت با آنهایی که قرنها در ایران مورد استفاده بودند تفاوت چندانی نداشتند و شکل و ظاهر آنها از روی تصاویر نوشته ها و نقاشی های دیگر برای ما به خوبی شناخته شده است.
آنها مشتمل بودند بر: شیپور ، کرنا، نی، عود و گونه هایی از سازهای زهی نظیر چنگ، انواع گوناگون طبل و دیگر سازهای ضربی از جمله قاشقک، دایره زنگی و سنتور که خاص ایران است.
منبع
راجر سیوری . ( ۱۳۸۵ ) ایران عصر صفوی ، ترجمه کامبیز عزیزی ، تهران : نشر مرکز
گروه تاریخ