“آژنگ نیوز”:آبادان یک شهر قدیمی در کنار خلیج فارس از شهر های مهم ایران است.شهر آبادان که توسط مرد مقدسی به نام عباد در قرن هشتم تأسیس شد، شهر ساحلی پررونقی در دوره عباسیان بود و به خاطر نمک و حصیرهای بافته شده اش شهرت داشت.
اما گسترش دلتای اروند رود( شط العرب) با رسوب گِلی باعث شد که سواحل خلیج فارس به تدریج از آبادان عقب نشینی کند. زمانی که این شهر توسط جغرافیدان عرب ابن بطوطه در قرن چهاردهم بازدید شد، آن را به عنوان یک روستای بزرگ در یک دشت صاف و نمکی توصیف کردند.
ایران و عثمانی‌ها مدت‌ها در مورد مالکیت آبادان اختلاف داشتند، اما ایران آن را در سال ۱۲۲۶خورشیدی به دست آورد. وضعیت روستایی آن تا اوایل قرن بیستم، زمانی که میادین نفتی غنی در خوزستان کشف شد، بدون تغییر باقی ماند. در سال ۱۲۸۸خورشیدی شرکت نفت انگلیس و ایران (این شرکت در سال ۱۳۳۰ خورشیدی به عنوان شرکت ملی نفت ایران ملی شد) پالایشگاه پایانه خط لوله خود را در آبادان تأسیس کرد.
این پالایشگاه در سال ۱۲۹۲ خورشیدی شروع به کار کرد و تا سال ۱۳۳۵ آبادان به شهری با بیش از ۲۲۰ هزار نفر جمعیت تبدیل شد و اقتصاد آن تقریباً تماماً مبتنی بر پالایش نفت و کشتیرانی بود. مجموعه پالایشگاه با خطوط لوله ای که از میادین نفتی به سمت شمال می رفت، در امر نفت رسانی می کرد و متعاقباً خطوط لوله جدیدی از آبادان به تهران و شیراز احداث شد. در اواخر دهه ۱۳۵۰، پالایشگاه نفت این شهر شاید بزرگترین پالایشگاه در جهان بود.
بدین ترتیب هزاران کارگر بومی و خارجی در صنایع این شهر مشغول به کار بودند. با حضور چنین جمعیتی شهر از رونق اقتصادی و اجتماعی کم نظیری برخوردار بود.
گروه تاریخ