“آژنگ نیوز”: یک تابلوی نقاشی وشاهکار گمشده متعلق به سبک ورتیتیست که در زیر نقاشی دیگری پنهان شده بود،کشف شد.بر اساس تحقیقات جدید، با استفاده از اشعه ایکس یکی از آثار گم شده هلن ساندرز در زیر پرتره ای از ویندهام لوئیس دیده شد.
در آستانه جنگ جهانی اول،گروهی از هنرمندان نماد شکن مستقردر لندن، اولین جنبش ورتیتیسم را اعلام کردند، جنبشی که زیباییشناسی ویکتوریایی «احساسآمیز» را به نفع انتزاع جسورانه که حیات صنعتگرایی را جشن میگرفت، رد میکرد. رنگهای روشن، خطوط قوی و زوایای خشن، بریدگی ماشینهای مدرن را در آثار ورتیتیست تداعی میکنند. این گروه توسط شاعر ازرا پاوند نامگذاری شد.
هلن ساندرز یکی از تنها دو زنی بود که به این جنبش رادیکال پیوست که اکنون به عنوان اولین گروه آوانگارد انگلستان شناخته می شود. با گذشت زمان، میراث او تا حد زیادی فراموش شده است و تقریباً تمام نقاشی های ورتیتیست او از بین رفته است.
یکی از این نقاشیها آتلانتیک سیتی بود که در حدود سال ۱۹۱۵ خلق شد. اکنون، بیش از یک قرن بعد، محققان آن را پیدا کردهاند – که در زیر اثری از ویندهام لوئیس، بنیانگذار مشهور ورتیتیسم پنهان شده بود، این موضوع از سوی موسسه هنری کورتولد در لندن طی بیانیهای اعلام شد.
نقاشی گمشده ساندرز در سال۲۰۱۹ آشکار شد، در این زمان دو دانشجو در کورتولد مطالعه اشعه ایکس پراکسیتلا را بر روی یک نقاشی از لوئیس که در سال ۱۹۲۱ نقاشی شده بود؛انجام می دادند
دانشآموزان، ربکا چیپکین و هلن کوهن، شش ماه را صرف تجزیه و تحلیل بوم با تجهیزات اسکن با وضوح بالا کردند، اما نتوانستند اثر هنری پنهان را شناسایی کنند تا اینکه به بازتولید یکی از نقاشیهای ساندرز در بلاست، مجله، به چاپ رسیدند.این نقاشی ها در کنار مطلبی که اصول اصلی ورتیسیسم را اعلام میکرد؛منتشر شده بودند.
تعدادی از نقاشیها و نوشتههای ساندرز در بلاست در طول دوره کوتاه آن به نمایش درآمد. امااین مجله فقط دو نسخه از نقاشی ها را منتشر کرد. تصویر یکی از این آثار هنری، آتلانتیک سیتی، توجه چیپکین و کوهن را به خود جلب کرد.
چیپکین در این خصوص میگوید: «ما متوجه شدیم که وقتی تصویر آتلانتیک سیتی را وارونه کردیم، شباهتهای شگفتانگیزی با ترکیبی که در اشعه ایکس پراکسیتلا مشاهده میکنیم داشت.
به گفته کورتولد، آتلانتیک سیتی یک “کلان شهر مدرن تکه تکه شده” را به تصویر می کشد. محققان نمیدانند چرا لوئیس روی اثری از یکی از همعصران نزدیک خود نقاشی کرده است. او ممکن است صرفاً به یک بوم نقاشی نیاز داشته ،زیرا اغلب در زمینه پول نقد به سختی تحت فشار بودوامکان خرید یک بوم تازه نقاشی را نداشت. همچنین ممکن است که لوئیس از روی کینه عمل کرده باشد. او یک شخصیت آزار دهنده – و برای مدتی یک هوادار نازی ها – بود که تأثیرات نامطلوبی بر افرادی مانند ارنست همینگوی گذاشت. او و ساندرز در سال ۱۹۱۹ از هم جدا شدند، که به گفته کورتولد باعث “پریشانی عاطفی” ساندرز شد.
در آن زمان، انرژی پویای ورتیتیسم تا حد زیادی از بین رفته بود. ویرانیهایی که در طول جنگ جهانی دوم توسط فناوریهای صنعتی – توپخانههای تولید انبوه، مسلسلها، تانکها، سلاحهای شیمیایی- ایجاد شد، این گروه را وادار کرد تا در احترام خود به ماشینهای مدرن تجدید نظر کنند. ساندرز در طول سالهای پس از جنگ به سبک فیگوراتیوتری از آثار هنری روی آورد و سهم او در ورتیسیسم نادیده گرفته شده و به صراحت کاهش یافت.
بریجید پپین، یکی از بستگان ساندرز، در سال ۲۰۱۱ نوشت: «وورتیکیسم، همانطور که [لوئیس] آن را تصور کرد، اساساً دارای شخصیت مردانه بود – خطی که منتقدان بعدی از آن پیروی کردند. جسیکا دیزمور، ورتیسیست و ساندرز تحت تأثیر لوئیس نقاشی میکردند و اجازه میدادند صدای هنری آنها تحت تسلط او باشد.
کورتولد امیدوار است با برگزاری نمایشگاهی جدید که میراث او را گرامی می دارد، قدردانی دقیق تری از هنر ساندرز ایجاد کند. نمایشگاه «هلن ساندرز: شورشی مدرنیست» ۱۸ نقاشی و آبرنگ این هنرمند را به تصویر می کشد و نوآوری ها و تحولات آثار او را ردیابی می کند. پراکسیتلا نیز در کنار اشعه ایکس و بازسازی جزئی رنگ آتلانتیک سیتی به نمایش گذاشته خواهد شد.
چیپکین در این بیانیه میگوید: «امیدواریم یافتههای ما علاقه بیشتری را به آثار ساندرز و کارهای دیگر نقاشان ورتیسیست زن که تحت الشعاع ورتیسیستهای مردی مانند ویندهام لوئیس قرار دارند، برانگیزد. همچنین این امید را ایجاد میکند که نقاشیهای مخفی دیگر Vorticist در انتظار یافتن هستند.»
«هلن ساندرز: شورشی مدرنیست» از ۱۴ اکتبر ۲۰۲۲ تا ۲۹ ژانویه ۲۰۲۳ در گالری کورتالد لندن به نمایش در خواهد آمد.
توضیح:وورتیکیسم جنبش ادبی و هنریِ کوتاهعمر انگلیسی (۱۹۱۲ـ۱۹۱۵) که از کوبیسم و فتوریسم متأثر بود و لوئیس ویندم شخصیت اصلی آن بهشمار میرفت. لوئیس با اعتقاد به اینکه نقاشی باید پیچیدگی و دگرگونی سریع دنیای معاصر را نشان دهد، سبک نیمهانتزاعی خشنی با زاویههای تند پدید آورد. آخرین نمایشگاه ورتیسیستی در ۱۹۱۵ برگزار شد.
مترجم:علی محرابی
گروه گزارش