“آژنگ نیوز”:از آهنگ های موسیقی ایران در زمان ساسانیان اسامی بسیار در کتاب های نظم و نثر فارسی باقی مانده که چون آنها را جمع کنیم صد و چهل و هشت اسم به دست می آید بدین قرار است:
آیین جمشید، آرایش خورشید، آزادوار، ارجنه، اشکنه، افسر بهار، افسر سکزی، انگبین، اورنگی، باخرز، باد نوروز، باده، باروزئه، باغ سیاوشان، باغ شهریار، باغ شیرین، بسته، بسکنه، بند شهریار، بوسلیک، بهار بشکند، بهمنجنه، پالیزبان، پرده خرم، پرده زنبور، پیک گرد، تخت اردشیر، تخت طاقدیس، تکاو، تیزی راست، نیفگنج، جوبران، چغانه، چکاوک، چکک، حقه کارس با حقه کاوسی، خارکن، خسرو، خسروانی، خماخسرو، درغم دل انگیزان، دنه، دیر سال، دیف رخش یا دیو رخش، راح و روح، راست، رامش جان یا رامش جهان، رامش خوار، راه گل، راه ماوراء النهری، راهری، روشن چراغ، ره جامه دران، زاغ، زنگانه، زیرافگن با زیرافگنده، زیربزرگان، زیر خرد، زیر تبصران، سازگاری، ساز نوروز، سایگاه (شاید سه گاه)، سبز بهار، سبز در سبز، سپاهان، سپهبدان، ستا، سرانداز، سرکش، سرو،بستان، رود پارسی، سر و سپاه، سروستا، سروستان، سروهی، سیاوشان، سیسم، سیوارتیر، شادباد، شادروان مروارید، شاورد، شاهی، شباب، شبدیز، شب فرخ، شخج، شکر توین، شهر رود، شیشم، عراق، عشاق، غنچه کبک دری، فرخ روز، قالوس، قفل رومی، فبصران، کاسه گری، کبک دری، کیخسروی، کین ایرج، کین سیارش، گاوی زنه ، گل، گلزار، گل نوش گنجباد، گنج باد آورد، گنج سوخته، کنج فریدون، گنج کاروان، گنج گاو، گنج وار، مادر و سنان(شاید ماه روشنان)، ماده، ماه بر کوهان، مروای نیک، مشک دانه، مشک مالی، مشکویه، مویه زال، مهربانی، مهرگان بزرگ، مهرگان خرد، مهرگانی، می بر سر بهار، ناز نوروز، ناقوسی، نخجیرگان، نوا، نوبهاری، نوروز بزرگ، نوروز خارا، نوروز خردک، نوروز کیقباد، نوش نوشین باده، نوشین لبنان، نهاوندی، نهفت، نی بر سر بهار، نی بر سر شیشم، نی بر سر کسری، نیم راست، نیم روز، هفت گنج.
از این صد و چهل و هشت آهنگ سی آهنگ را از باربد می دانند و بعضی از این پرده ها مدت ها پس از انقراض ساسانیان در دوره های اسلامی در ایران متداول بوده و چند آهنگ آن هنوز در ایران معمول است و چون در میان اسامی این آهنگ ها بعضی نام های پهلوانان و پادشاهان داستان ها و تاریخ ایران دیده می شود، احتمال بسیار می رود که در آن آهنگ هایی که این اسامی را داشته هر گونه شعری را نمی خوانده اند و شاید اشعاری که قصه های داستان های ایران در آن بوده است در این پرده ها خوانده می شده و اشعار مخصوص برای آنها داشته اند.
در میان این نام های آهنگ ها پیداست برخی اسامی هست که تحریف دیگری است و برخی اسامی دیگر هست که کلمات تازی در آنها هست و یادگار دوره اسلامی است و می رساند که آن آهنگ را در دوره اسلامی ساخته اند مانند بوسلیک و عشاق و قفل رومی و حفه کاوس و راح و روح و ناقوسی، مگر آن که بعدها این اسامی را بدین گونه ترجمه کرده باشند.
گروه تاریخ