“آژنگ نیوز”:آبزرور به دلیل قدمتش شایسته در یافت عنوان قدیمی ترین نشریه یکشنبه در جهان است، تاریخچه آبزرور یک تاریخ ناپایدار و متنوع است. این نشریه در سال ۱۷۹۱ توسط WS Bourne با این فرض ساده تأسیس شد که “تاسیس یک نشریه یکشنبه ثروت سریعی برای او به همراه خواهد داشت”. طی سه سال، بورن خود را درگیر با یک بدهی ۱۶۰۰ پوندی دید. نسخه‌های اولیه آگهی‌های این نشریه ،نوید انتشار نشریه را می‌داد که شعارش «بی طرفانه و بدور از تعصب – بدون تأثیر حزب… که اصل آن استقلال است»، می داد.
در قرن اول، آبزرور در درجات مختلف یک برگه کاغذ آکنده از شایعات سخیف، پارچه تبلیغاتی دولتی و مبلغ تحریک آمیز تشکیلات حزبی بود. با این حال، در طول قرن نوزدهم، محتوی مقاله ها تغییر کرد و منعکس کننده اخلاق هشیارتر عصر بود.
در سال ۱۸۲۰، مالک آن ویلیام اینل کلمنت، از ممنوعیت دولت برای چاپ گزارش دادرسی علیه توطئه گران خیابان کاتو، سرپیچی کرد، همچنین از حضور در دادگاه امتناع کرد و ۵۰۰ پوند جریمه را نیزپرداخت نکرد. این پیروزی برای آزادی مطبوعات، به ویژگی نشریه در سالهای آینده تبدیل شد و آبزرور، به پوشش جدی از سیاست و ادبیات شهرت پیدا کرد.
در سال۱۹۲۱ فردریک بیر که همسرش راشل (خاله سیگفرید ساسون) را به عنوان سردبیر منصوب کرد،این اقدام برخی از جذابیت ها را به این نشریه بازگرداند. تحت کنترل سردبیر جدید، نشریه به یکی از بزرگترین موارد موفقیت انحصاری خود دست یافت. اعتراف کنت استرهازی مبنی بر جعل نامه های دروغین به منظوراتهام به کاپیتان دریفوس افسر بی گناه ،یکی از این جذابیتها بود.این داستان اعتراض بین المللی را برانگیخت وافشاگری آبزرور منجر به آزادی و عفو دریفوس و دادگاه نظامی استرهازی شد. خانم ساسون یک زن قابل توجه بود – که به اداره یک نشریه ملی راضی نبود، او توانست سردبیری آبزرور را با همان شغل در ساندی تایمز ترکیب کند.
زمانی که آبزرور وارد قرن بیستم شد، این نشریه برای مدت کوتاهی در اختیار لرد نورثکلیف بود که جی ال گاروین را به عنوان سردبیر منصوب کرد. گاروین یک محافظه‌کار بدجنس بود که تقریباً منحصراً از طریق یک خط تلفن ویژه که بین دفتر روزنامه و خانه مجلل او در بیکنسفیلد نصب شده بود، مقاله ها را ویرایش میکرد.
در سال ۱۹۴۸ بود که نشریه واقعاً از وفاداری سیاسی رها شد، یعنی در زمانی که دیوید آستور مالک و سردبیر شد. آستور این نشریه را به یک نشریه غیرحزبی تحت مالکیت بخش خصوصی با عدف جلب اعتماد مردم ،تبدیل کرد و به تثبیت شهرت آن به عنوان صدای بریتانیای لیبرال پس از جنگ کمک کرد. در این دوره، بسیاری از نویسندگان مشهور، از جمله جورج اورول، کانر کروز اوبراین، و بدنام تر، کیم فیلبی، در هیات تحریریه نشریه بودند.
بین سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۹۳ این روزنامه متعلق به دو شرکت بزرگ بین‌المللی بود، ابتدا آتلانتیک ریچفیلد و سپس شرکت «تینی» رولند.
در سالهای اخیر راجر آلتون، سردبیر ۱۹۹۸-۲۰۰۷، موضع نشریه را در زمینه تاریخی طولانی و متنوع تعریف کرد: «آبزرور قدیمی‌ترین نشریه یکشنبه بریتانیا است و شیطنت می‌کند، بینی‌اش را در جایی که نباید فرو می‌برد و بهترین را گزارش می‌کند. بیش از دویست سال مطالبی پیرامون هنر، فرهنگ، سیاست، ورزش وتجارت منتشر کرده است. هدف ما این است که این وضعیت را حفظ کنیم و موقعیت خود را به عنوان هیجان‌انگیزترین نشریه یکشنبه بریتانیا حفظ کنیم.»
در ۸ ژانویه۲۰۰۶ آبزرور با فرمت جدیدی راه اندازی شد و تنها نشریه یکشنبه تمام رنگی بریتانیا شد و در سال ۲۰۰۷ آبزرور درزمینه اعطای جوایز مطبوعات بریتانیا؛به عنوان نشریه ملی سال انتخاب گردید.
ژانویه ۲۰۰۸، جان مولهالند به عنوان سردبیر آبزرور منصوب و جایگزین راجر آلتون شد که از سال ۱۹۹۸ این نشریه را سردبیری کرده بود. در پایان سال ۲۰۰۸ آبزرور از خانه خود در هربال هیل، فارینگدون، به دفاتر جدید مشترک با گاردین در کینگز کراس نقل مکان کرد.
در ژوئن۲۰۱۱ گاردین نیوز و رسانه (GNM)، ناشر نشریه گاردین و آبزرور، برنامه های خود را برای تبدیل شدن به یک سازمان دیجیتال برجسته اعلام کرد و روزنامه نگاری باز در وب را در مرکز استراتژی خود قرار داد. از زمان راه‌اندازی این استراتژی، آبزرور در طیف وسیعی از پلتفرم‌های دیجیتال جدید از جمله iPad و Kindle در دسترس قرار گرفته است.
نویسنده:حسن محرابی
گروه گزارش