“آژنگ نیوز”:راز موفقیت،بر روی هدف متمرکز شوند ،نه امکانات! بسیاری ا ز فعالیتها در کشور ما به بهانه کمبود امکانات انجام نمی شود.در حالیکه اغلب اقدامات مهم دنیا ،اختراعات، بازسازی کشورها و موارد دیگر علیرغم کمبود امکانات و تمرکز بر روی هدف واز ان مهمتر وفاق جمعی میسر شده است.
فتح بلندترین قله جهان یعنی اورست نمونه ای برای تاکید و تمرکز بروی هدف است.برای رسیدن به ارتفاع ۲۸۹۰۰ فوتی، فقط ۱۳۵ فوت زیر قله کوه اورست، جایی که قله جنوبی کمی فرو میرود، یک صفحه یخی و صخرهای بسیار مشکل به ارتفاع ۴۰ فوت قرار دارد که تنها میتواند یک نفر و در یک زمان از آن بالا برود.
این آخرین مانعی است که همه کوهنوردانی که برای رسیدن به قله واقعی آرزو دارند باید از آن ؛صعود کنند. به آن پله هیلاری می گویند.
این نام به افتخار ادموند هیلاری، زنبوردار سی و سه ساله اهل نیوزلند گرفته شد که برای اولین بار با موفقیت به همراه تنزینگ نورگی در ۲۹ مه ۱۹۵۳ به قله اورست صعود کرد. البته شکافها، بهمنها و دیوارههای صخرهای شدید مانع از موفقیت آنها میشدند.
هیلاری شرح آن صبح سرنوشتساز در اواخر ماه می را با جزئیات واضح به یاد میآورد. “در جلوی من پله سنگی بزرگی، قرار داشت که از پایین مشاهده کرده بودیم و میدانستیم که ممکن است مشکل بزرگی باشد. با نگرانی به چهل فوت سنگ خیره شدم. لغزش در این مرحله قطعا منجر به مرگ می شود. هیچ راه دیگری برای رسیدن به قله وجود نداشت، جز بالا رفتن، یک قدم در یک زمان“.
هیلاری با نگاهی به آن روز اظهار داشت: “نمیدانستم که موفق میشویم یا نه. من میدانستم که هر چه داریم برای آن موفقیت میدهیم. ” هیلاری با این اراده مستحکم و خراشیدن روی یخ و برف با تبر خود، موفق به عبور از این مانع دلهره آور شد که بعدها به پله هیلاری معروف شد.او در ادامه گفته است: “خودم را از شکاف روی بالای صخره بیرون کشیدم. درست کارکرده بودم! برای اولین بار در کل زمان صعود احساس اطمینان داشتم که قرار است به اوج برسیم.”
پس از اولین تلاش بریتانیایی ها برای صعود به اورست در سال ۱۹۲۱، حداقل ده صعود بزرگ قبل از هیلاری انجام شده بود. از زمان هیلاری و نورگی، بیش از ۱۲۰۰ مرد و زن از شصت و سه کشور به قله رسیده اند. در مجموع ۱۷۵ کوهنورد در تلاش به رسیدن قله جان خود را از دست داده اند و ۱۲۰ جسد نیز در کوه دفن شده اند.
به گفته تاد برلسون، مدیر تجهیزات صعودهای آلپاین مستقر در سیاتل و سازماندهی بیش از ۱۱ صعود اورست، “ما برای انجام این کار از حداقل ها استفاده می کنیم. اما اگر به آنجا رسیدید و متوجه شدید که فراموش کرده اید، حتی یک مخزن اکسیژن، متوقف نشوید ،چون توقف امکان صعود را از بین می برد.”
اد ویستورز کهنه سرباز فاتح اورست نیز گفت: “شما به اورست حمله نمی کنید. تو مخفیانه به آنجا میروی، و سپس با اراده سر ازجهنم آنجا بیرون میآوری“.
نتیجه گیری از این موضوع آنکه رهبری تحولات و به ثمر رسیدن اقدامات مستلزم تجمیع منابع بهصورت مشارکتی برای رسیدن به یک هدف و در عین حال حفظ و تشویق یک چشمانداز استراتژیک است.
مثلا برای اجرای موفقیت آمیز یک طرح اقتصادی ، به منظور تبدیل مفهوم کسب و کار به واقعیت، برنامه ریزان و مجریان در کشور باید خود را با ترکیب مناسبی از منابع که شامل افراد، سرمایه و شرکا می شود، حمایت کنند.
اما آنها ابتدا باید منابع مورد نیاز سرمایه گذاری را ارزیابی کنند و اغلب از آنها خواسته می شود که کارهای بیشتری را با منابع و امکانات کمتر انجام دهند.
در واقع، بسیاری از مجریان موفق فرصت های اقتصادی، اجتماعی وسیاسی جدید خود را بی وقفه بدون در نظر گرفتن کمبودها، دنبال کرده اند، بدون اینکه از منابع محدودی که در ابتدا از آنها استفاده می کردند ؛از رسیدن به هدف منصرف شوند.
به عبارت ساده برنامه ریزان و مجریان اگر بر روی هدف و اراده خودشان متمرکز شوند،کمبود امکانات مانع از رسیدنشان به هدف نمی شود.
بنابر این از کوه خود بالا بروید و اولین پرچم خود را در قله بکارید. فیلسوف آلمانی فردریش نیچه زمانی گفت: “آنچه مرا نکشد، قوی ترم می کند.” سر ادموند هیلاری ثابت کرد که می توان به اورست صعود کرد. از نظر روانشناسی، ساختن آن برای قدم هیلاری بسیار مهم است.
این موضوع به همگان این اطمینان را می دهد که می توانید بجنگید و موفق باشید، می توانید به عنوان یک گروه سازنده به خود ایمان داشته باشید و تیم شما برنده است. ضرب المثل نپالی می گوید: “قله اورست می تواند شما را از زندان جاه طلبی نجات دهد.”
مترجم:احسان محرابی
گروه گزارش