“آژنگ نیوز”:کپنهاگ، پایتخت و بزرگترین شهرکشور دانمارک است.این شهر در جزایر زلاند،در انتهای جنوبی این منطقه واقع شده است.
پیش از شکل گیری کپنهاگ ،روستای کوچکی در محل شهر کنونی در اوایل قرن دهم وجود داشته است. در سال ۱۱۶۷ اسقف ابسالون از روسکیلد قلعه ای را در جزیره ای در ساحل ساخت و شهر را با باروها و یک خندق مستحکم کرد. در سال ۱۴۴۵ کپنهاگ پایتخت دانمارک و محل اقامت خانواده سلطنتی شد. در درگیریهای مدنی و مذهبی دوران اصلاحات پروتستان، شهر اغلب غارت میشد.
در اواخر قرن شانزدهم تجارت کپنهاگ شروع به رونق کرد و خود شهر گسترش یافت. از جمله ساختمان های جدید ساخته شده می توان به بورسن (مبادله)، کلیسای هولمنز، کلیسای ترینیتاتیس، با برج گرد معروف مجاور، و قلعه روزنبورگ (موزه خانواده سلطنتی کنونی) اشاره کرد. در طول جنگ با سوئد (۶۰-۱۶۵۸) کپنهاگ به مدت دو سال در محاصره بود.
آتش سوزی در سال های ۱۷۲۸ و ۱۷۹۵بسیاری از خانه ها و ساختمان ها را ویران کرد و در سال ۱۸۰۷ شهر توسط بریتانیا بمباران شد. باروها در سال ۱۸۵۶ فرو ریخته شدند. از آن زمان تا کنون شهر گسترش بیشتری یافته و بسیاری از مناطق مجاور را در خود جای داده است.
قلب شهر “میدان تالار شهر” است. از این میدان، یک خیابان خرید کج با خانه های قدیمی قرار دارد که راه ارتباطی شمال شرقی به مرکز سابق شهر، “میدان جدید پادشاه” منتهی می شود که در قرن هفدهم ساخته شده است. ساختمانهای آنجا شامل کاخ توت (سفارت کنونی فرانسه) و کاخ شارلوتنبورگ (آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای کنونی)، هر دو متعلق به قرن هفدهم، و تئاتر سلطنتی، ساخته شده در سال ۱۸۴۷است.
ساختمان های مهم دیگر عبارتند از کاخ پرینسنس که اکنون موزه ملی است. کلیسای بانوی ما؛ که دانشگاه کپنهاگ در سال ۱۴۷۹ در آنجا تأسیس شد. کلیسای پتری که پس از سال ۱۵۸۵ به عنوان کلیسای محلی برای ساکنان آلمانی شهر مورد استفاده قرار گرفت و به طور کامل بازسازی شد (۱۹۹۴-۲۰۰۰).
باغهای گیاهشناسی که در سال ۱۸۴۷ ساخته شدهاند دارای یک رصدخانه با مجسمه از تیخو براهه ستارهشناس دانمارکی هستند. یکی از جاذبههای مدرنتر که به افتخار ستارهشناس قرن شانزدهم نامگذاری شده، سیارهنمای تیخو براهه است که در سال ۱۹۸۹ افتتاح شد.
در قرن بیستم، کپنهاگ و مناطق اطراف آن بیشتر صنایع تولیدی دانمارک را در خود جای داده بودند. با این حال، تا سال ۲۰۰۰، اقتصاد شهر تحت سلطه خدمات دولتی و خصوصی، تجارت، امور مالی و آموزش بود. تعدادی از خیابانهای شریانی، ترافیک را به سمت مرکز، در سراسر پلهای بندر هدایت میکنند. راه آهن برقی (S-baner) برای مسافران و شبکه ای از خطوط اتوبوس شهری وجود دارد.
آخرین ترامواها در سال ۱۹۷۲ ناپدید شدند. در اواخر دهه۱۹۹۰ساخت و ساز یک سیستم متروی کاملاً خودکار در کپنهاگ آغاز شد و اولین خط آن در سال ۲۰۰۲ افتتاح شد. در سال ۲۰۰۰ جاده مدرن ساند، یک سیستم ترکیبی تونل و پل که کپنهاگ را به مالمو، سوئد متصل میکرد، باز شد. این مسیرهمچنین به فرودگاه کپنهاگ در کاستراپ خدمات رسانی می کند و از همکاری و رشد منطقه ای در دو طرف ساند پشتیبانی می کند.
ترجمه:احسان محرابی
گروه گزارش