“آژنگ نیوز”:رضا شریعت زاده گیلانی معروف به حاج آقا رضا رفیع و ملقب به «قائممقامالملک» از رجال سیاسی معاصر ایران است.او فرزند حاج ملا محمد مهدی شریعتمدار روحانی و مالک معروف دوره مشروطه ونوه حاج ملا رفیع اهل فیلده رودبار بود و عمویش حاج میرزا خلیل رفیع اولین شهردار رشت می باشد.
حاج آقا رضا در رشت به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی و دوره سطح را در این شهر به اتمام رسانید و چندی هم دروس خارج گرفت. ضمناً زبان روسی را نیز به خوبی میدانست و با کنسولگری روسیه در رشت مناسبات حسنهای داشت. حاج آقا رضا چندی در تهران کنسول افتخاری سفارت روس و رابط با وزارت امور خارجه بود، تا اینکه پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ به زندان افتاد اما کمی بعد آزاد شد.
پس از تشکیل قشون متحدالشکل،به سمت مشاور سیاسی رئیس قشون رضاخان، منصوب شد. در ابتدای دوران بیست ساله سلطنت رضاشاه از نزدیکان و مشاوران وی بود و در ادوار پنجم، ششم، هفتم و دوازدهم نماینده تالش در مجلس شد. رفیع در سال هزارو سیصدو سیزده از چشم رضاشاه افتاد و وی دستور زندانی کردن و سر به نیست کردن او را داد اما بنا به دلایلی و به ویژه وساطت برادر او که در آن زمان در نجف اشرف به سر میبرد و از روحانیون بانفوذ عتبات عالیات بود، از کشتن وی صرف نظر کرد و مدتی بعد نیز دستور آزاد کردن او را از زندان داد.
بعد از شهریور بیست برائت وی در دادگستری اعلام شد و به مجلس بازگشت و دورههای چهاردهم، پانزدهم، شانزدهم و هفدهم نماینده تالش در مجلس بود. همچنین در ادوار دوم و سوم مجلس سنا سناتور شد. وى به سبب محبتى که محمدرضا شاه جوان از دوران خردسالى خود نسبت به او داشت دارای یک مقام معنوى و احساسى نزد وی بود.
وى در این مقام سعى کرد مناسبات دربار با روحانیت قم را التیام بخشد و شاه را به عنوان یک پادشاه حامى و مروج دین و مذهب نشان دهد. وى پس از شهریور هزارو سیصدو بیست پیوسته در کنار شاه بود، با او به سفر مى رفت و در متن و حاشیه حوادث بود. او در بیشتر مراسم ها بدون آنکه سمت رسمى داشته باشد حضور داشت. گفته شده که وی از مخالفین اجرای قانون اصلاحات ارضی بود و بارها نظر مخالف خود را به شاه ابلاغ کرده بود و لذا در اواخر عمر خانهنشین شد.
خانه اش در کوچه برلن تهران بودکه مجلس روضه خوانی در آن برپا میشد واملاکی هم در گنجه رودبار و رشت داشت. نامبرده عاقبت در پنجم آذر سال ۱۳۴۲ در سن هفتادو پنج سالگی درگذشت. دکتر جواد رفیع ،مهندس حسین رفیع و خداداد رفیع پسرانش بودند.
گروه تاریخ