“آژنگ نیوز”:چلو کباب و چلوکبابی با تاریخ ایران پیوند خورده است.چلو کباب غذایی است که خوردن آن از اواخر دوره قاجاریه عمومیت یافت.اما با این حال چلوکباب بیشتر غذای پولدارها بود.با تغییر شرایط اجتماعی و افزایش درآمد اشخاص، تمایل عمومی به صرف غذا در خارج از منزل بیشتر شد و ایجاد سالنهای چلوکبابی بیشتر ضرورت یافت. تا پیش از جنگ بین الملل دوم ،تعداد چلوکبابی های تهران از انگشتان دست تجاوز نمی کرد .ولی به تدریج و مخصوصا از سال ۱۳۲۰ به بعد ،با توجه به افزایش جمعیت تهران و حضور روزانه صدها و هزاران مسافر داخلی و خارجی نیاز به سالن هایی برای صرف غذا آن هم یک نوع خوراک ایرانی و همه پسند بیشتر احساس میشد.
به همین جهت در مدتی کمتر از ده سال یعنی تا سال ۱۳۳۰ تعداد سالنهای مزبور به چند برابر فزونی یافت و در سال ۱۳۵۲ ۵۰۰ سالن کوچک و بزرگ در تهران وجود داشت که روزانه است ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر را پذیرایی میکردند.
با توجه به رونق چلوکبابی ها فعالیت این غذا خوری ها یک نوع صنعت غذایی به شمار میآید. زیرا برای اولین بار غذا در بیرون از خانه تولید و در تعداد زیاد به خواهندگان آن فروخته شد. به همین جهت تامین گوشت راسته که ماده اولیه و اصلی ترین احتیاج صنعت چلوکبابی است ،یک اقدام مشکل به شمار می آید. زیرا ماده ی اولیه باید با کیفیت مرغوب عالی تهیه نگهداری و سپس کالای با کیفیت تولید شود .به همین جهت برخی از افراد اقدام نادرستی انجام داده و از مواد اولیه نامناسب استفاده می کنند. در حقیقت بازار چلوکباب نمایندگی بازار صنعت و اقتصاد است باید مواد اولیه مناسب تهیه شود تولید آن به صورت مطلوب انجام گیرد عرضه آن در شرایط مناسب و مورد پسند مردم باشد تا بتوان گفت این صنعت همچنان سالم و موفق به فعالیت خود ادامه میدهد.
گرو ه تاریخ