“آژنگ نیوز”نخستین دستگاه خنک کننده ایرانی و ابداعی‌ترین سیستم تهویه مطبوعی که ایرانیان از آن استفاده کرده اند خیشخانه بوده است.از این وسیله خنک کننده و انواع آن مردم قدیم کشورمان درمعماری خانه‌های خود در تابستان بهره می‌بردند.
خیشخانه قدیمی ترین تکنیک خنک کننده ایرانی است.واژه «خیش» صورت دیگر واژه فارسی کیش و پارچه یا پرده‌ای از جنس کتان یا کرباس ستبر و خشن است. پارچه خیش از بدترین کتان است. خیش را از سقف خانه یا اتاق تابستان نشین آویزان می‌کردند و با ریسمانی که به آن بسته بودند، آن را به حرکت در می‌آوردند و هوای فضای درون خانه و اتاق را تهویه و خنک می‌کردند.
خیش قدیمی‌ترین بادزن سقفی است که در ساختمان خانه‌ها کار می‌گذاشتند . خانه و اتاق مجهز به خیش را «خیشخانه» می‌گفتند. در جامعه‌های عرب زبان خیشخانه را «بیت الخیش» و در هند «خَس خانه» می‌گفتند.
برای خنک کردن بادِ خیش، پرده را با آب و گاهی با آب و گلاب خیس می‌کردند. در ایران قدیم این نوع بادبزن‌های سقفی را که با کشاکش ریسمانی حرکت می‌کرد «بادفَر» و نوع بزرگ آن را «باد کَش» می‌نامیدند.
خیشخانه دیواری با انواع دیگر آن متفاوت بوده است. این خیشخانه کلبه‌ای بود که روی دیوارهای آن پاره‌های نمد می‌آویختند و یک لوله‌ی سوراخ سوراخ به طور افقی از بالای نمدها می‌گذراندند. وقتی که درون خیشخانه می‌نشستند، آبی را در لوله به جریان می‌انداختند و آب از سوراخ‌های لوله روی نمدها می‌ریخت و آنها را تَر می‌کرد. با وزش نسیم و باد بر نمدهای خیس، هوای خنک و مطبوعی در فضای اتاق پخش می‌شد.
گروه تاریخ