مقبره شیخ احمد جامی،در تربت جام قرار دارد.شیخ‌الاسلام ابونصر احمد بن ابی‌الحسن بن احمد بن محمد نامقی جامی ملقب و مشهور به ژنده‌پیل (زنده‌پیل) احمد جام صوفی بزرگی است و از بزرگان مشایخ عرفان ایرانی در نیمه دوم قرن پنجم و نیمه اول قرن ششم هجری است.
متاسفانه دوران حیات و آثارش تاکنون چندان مورد اعتنا قرار نگرفته و نوشته‌هایش که تماما به زبان فارسی است و علاوه بر ارزشی که از نظر شناختن عقاید متصوفه دارد از جهت زبان و لغت نیز در خور توجه و به علت قدمت ۸۵۰ تا ۹۰۰ ساله خود سند و یادگاری گران‌ها از نخستین روزگاران ادبیات فارسی است.اما هنوز هیچکدام از این آثار از کنج فراموشی بیرون نیامده و روی طبع به خود ندیده است .
شیخ احمد جامی،در سال ۴۴۰ ه.ق در روستای نامق، شهرستان کوه‌سرخ متولد و در دهم محرم ۵۳۶ ه.ق در تربت‌جام چشم از جهان فرو بست.
وی خانقاه و مسجدی بر دروازه معدآباد تربت‌جام احداث نمود و بنابه وصیت خودش پس از وفات در همان‌جا به‌خاک سپرده شد.
این مقبره با قدمتی نزدیک به ۸۰۰ سال، مربوط به سده ۶ تا ۱۰ ه.ق (دوره سلجوقی تا صفوی) در تاریخ ۱۵ دی‌ماه ۱۳۱۰ خورشیدی به عنوان اثری ملی به ثبت رسیده است.
به‌دلیل ارتباط خاندان شیخ با «آل کرت» در دوره ایلخانی و تیموری مقبره شیخِ جام، آباد و پررونق گردید.
مهم‌ترین بناهای این مجموعه گنبد‌خانه، ایوان، مسجد کرمانی، گنبد سفیدخانه، خانقاه سراچه، مسجد عتیق و مسجدجامع نو است. مدفن شیخ جلوی ایوان مسجد واقع شده و درخت پسته‌ای در جوار آن کاشته شده است.
گروه گزارش