به گزارش “آژنگ نیوز”تاریخ پنچر گیری و اصطلاح استپنی با یکدیگر ارتباط دارند. دیوید ویکری،دیپلمات می نویسد: زندگی و کار در عربستان به مدت ۱۲ سال باعث شد که با ملیت های مختلفی در ارتباط باشم. یک روز من با یکی از همکاران هندی خود بیرون رفته بودیم که خودرویمان پنچر شد و او بلافاصله پرسید آیا استپنی داریم؟ من هرگز این اصطلاح را نشنیده بودم و نمیدانستم چه میگوید ، سرانجام آن اصطلاح را به عنوان چرخ یدکی استنباط کردم. البته این اصطلاحی است که در انگلیس استفاده نمی شود.
این اصطلاح عجیب و غریب برای آنچه در انگلیس چرخ یدکی یا آمریکایی ها تایر اضافی می نامیده می شود؛دربرخی از کشورهای امپراتوری و مستعمرات انگلیس سابق،از جمله هند،بنگلادش،پاکستان ومالت شناخته شده است.
اما داستان پنچرگیری از سال ۱۹۰۴ آغاز می شود. در این زمان ، اتومبیل های موتوری به چرخ های اضافی یا لاستیک مجهز نمی شدند و رانندگان مجبور بودند وقتی خودرویشان پنجر می شد آن را برای اتومبیل های خود تهبه کنند. جاده ها درآن زمان اغلب بسیار نامناسب بودند،آنها دارای چاله های متعدد بودند و امکانات کمی برای تعمیرات اساسی آنها وجود داشت.در هر حال از آن زمان تا اکنون، تعویض لاستیک روی چرخ بدون تجهیزات تخصصی کار سختی بود و لوازم یدکی جداگانه برای پنچر گیری نبودو به جای آن باید چرخ با تایر بر روی خودرو نصب می شد.البته ممکن است فکر کنید این تعویض چرخ مثل تعویض مدرن ورایج در زمان ما باشد.اما چرخ ها در آن زمان اغلب از چوب یا فلزات سنگین ساخته می شدند و لذا حمل این وسایل بزرگ،بسیار مشکل بود.
تا اینکه دو کارآفرین ، توماس دیویس و برادرش والتر،که در لانلی واقع در جنوب ولز تجارت آهنگری داشتند ، با اختراع وسیله ای هوشمندانه به کمک مردم آمدند. این اختراع شامل یک لاستیک باد شده قابل نصب روی یک لبه فلزی دایره ای و بدون پره بود. راننده آن را به لبه چرخی که صاف بود بست.در دسامبر۱۹۰۶ ، این برادران ادعا کردند: “هیچ اهرم یا اهرمی برای تعویض آن لازم نیست. این لاستیک توسط دو پیچ ساده پروانه ای محکم می شود .
آنها دستگاه خود را به نام چرخ یدکی استپنی نامیدند ، این نام برگرفته از محل کارگاه آنها در خیابان استپنی ، لانلی ،بود. آنها این چرخ را به ثبت رساندند و در ژانویه ۱۹۰۶ شروع به بازاریابی کردند و در ماه اول هفت عدد از آن را فروختند. در آگوست همان سال ، تقریباً بدون تبلیغات ، آنها ماهیانه ۱۰۰۰ دلار چرخ یدکی می فروختند .وقتی که به موفقیت رسیدند؛ شرکتی به نام Stepney Spare Motor Wheel Limited ایجاد کردند و شروع به بازاریابی چرخ در انگلیس ، اروپا و دیگر مستعمرات انگلیس کردند. آنها در سال ۱۹۰۷ اقدام به صدور چرخهایشان به آمریکا کردند ، اما مانند بسیاری از مشاغل انگلیس که سعی در ورود به این بازار را داشتند ، به سرعت ناکام ماندند .زیرا به سرعت صنعت آنها توسط افراد محلی تقلید می شد.
اما در جاهای دیگر ، آنها موفقیت زیادی کسب کردند. به گونه ای که در سال ۱۹۱۱ فقط در انگلیس ۲۵۰ هزار پوند (به ارزش تقریبی ۲۵ میلیون پوند امروز) چرخهایشان فروخته شد. در سال ۱۹۱۲ این شرکت ادعا کرد که ۹۹٪ از تمام تاکسی های جهان دارای لوازم یدکی استپنی است. اما این تجارت پس از جنگ جهانی اول در انگلیس از بین رفت .زیرا تولیدکنندگان شروع به تهیه چرخ های یدکی مناسبتر و قابل نصب نسبتاً آسانتر کردند. با این حال ، در بسیاری از کشورها ، استپنی به عنوان اصطلاح مترادف برای چرخ یدکی رایج شد.بدین ترتیب ُیک مشکل اساسی در مورد بهره گیری از اتوموبیل حل شد.امروزه انواع اتومبیلها به وسایل و تجهیزات پنچرگیری مجهز هستند.
ترجمه احسان محرابی
گروه تاریخ