کتاب وازیگاه در ۵ جلد تدوین شده‌است. واژهٔ «وازیگاه» از زبان پهلوی و فارسی میانه و از گویش‌ها و لهجه‌های ایرانی گرفته شده و از واژهٔ «وازی» به‌علاوهٔ پسوندِ «ــ‌گاه»، به‌معنی وقت بازی، تشکیل شده‌است. این کتاب، که نوشتهٔ گروهی از نویسندگان است، فرهنگی جامع دربرگیرندهٔ بازی‌ها، آیین‌ها، نمایش‌ها، و سرگرمی‌های مردم ایران است که به‌مرور به فراموشی سپرده شده‌است. اکنون در عصر فنّاوری به‌سر می‌بریم؛ سرگرمی‌ها و حتی بازی‌ها هم از شکل سنتی خود خارج شده‌اند و جای خود را به دنیای رایانه‌ای داده‌اند؛ به دنیایی مجازی که وقت ارزشمند جوانان و کودکان ما را به خود اختصاص داده‌است.
کتاب وازیگاه به شرح بازی‌هایی می‌پردازد که، به‌ترتیب، در پنج مجلد و با این حروف آغاز می‌شوند:
جلد اول: آ-پ
جلد دوم: ت-خ
جلد سوم: د-ظ
جلد چهارم: ع-گ
جلد پنجم: ل-ی
نمایه و فهرست منابع وازیگاه در پایانِ جلد پنجم آمده‌است. نمایه شامل این فهرست‌هاست: اسامی، اصطلاحات، آیین‌ها و مراسم‌ها، اصطلاحات انواع بازی‌ها (به‌صورت جداگانه)، مدخل استان‌ها، مناطق و اقوام به‌ترتیب الفبا (زیر نام استان). در آخر نیز نمایهٔ مدخل‌های کتاب و پس از آن کتابنامه یا فهرست منابع به‌دست داده شده‌است.
وازیگاه. تهران: نشر آروَن، ۱۳۹۲؛ نویسندگان مدخل‌ها: جهانگیر نصری اشرفی، عباس شیرزادی آهودشتی، احمد وکیلیان، فرشید بزرگ‌نیا، امیر سهرابی، پیمان بزرگ‌نیا، احمد شریفی، نشمینه نوروزی، احمد شهدادی، فرشاد الوندی.
کروه گزارش