یکی از قدیمی ترین پناهگاه های “ارتش سری انگلیس” درجنگ دوم جهانی کشف شد. کارگران جنگلداری در جنوب اسکاتلند مشغول قطع درختان بودند که متوجه چیزی عجیب و غریب در میان ریشه ها و ساقه ها شدند: یک در آهنی. به نظر می رسد این تیم به طور تصادفی پناهگاهی گمشده در دوران جنگ جهانی دوم را کشف کرده است که برای اسکان یکی ازسری ترین ومخوف ترین نیروهای نظامی انگلیس ساخته شده است.
این نیروها که به عنوان واحدهای کمکی (یا بعضا “ارتش مخفی چرچیل”) شناخته می شوند ، سپاهی از داوطلبان مشابه گارد داخلی انگلیس بودند که برای دفاع از کشور در صورت حمله آلمان نازی مجهز شده بودند.
این واحد نظامی، برخلاف گارد داخلی ، واحدهای کمکی یک تیپ جنگی چریکی بودند که در خفا ومحرمانه سازماندهی و آماده شده بود. هر واحدی حداکثر هشت نفر را درخود جای می داد،عملیات تمرینی خود را از بین صدها سنگر کوچک و بتونی پوشیده در سراسر حومه شهر انجام می دادند. مکان های این سنگرها به قدری محرمانه بود که بسیاری از آنها هنوز کشف نشده باقی مانده اند.
اکنون ، یکی از این اسرار جنگ دوم جهانی از اعماق تاریکی بیرون کشیده شده است. کارگران جنگلداری در پاییز سال گذشته پناهگاه جدید را در حومه جنگلی جنوب ادینبورگ کشف کردند ، که در عمق 4.2 فوت (1.3 متر) در زیر زمین دفن شده است، بر اساس خبر منتشر شده از گروه باستان شناسی AOC ، این سنگرها دارای سقف فولادی و دیوارهای آجری است،این سنگرها شبیه به یک قوطی ساردین بتونی است.
سنگرها تقریباً 23 فوت طول و 10 فوت عرض (7 متر در 3 متر) دارند که می توانست حدود هفت سرباز را برای ماهها یا سالها در خود جای دهد. باستان شناسان مقداری ضایعات چوبی را در پناهگاه پیدا کردند که ممکن است زمانی تخت سربازان بوده است،به علاوه یک قوطی حلبی خالی که ممکن است مربوط به یک وعده غذایی باشد.
مت ریچی ، باستان شناس و عضو گروه تحقیق می گوید: “از سوابق بدست آمده می دانیم که حدود هفت مرد از این پناهگاه استفاده می کردند و در آن زمان به سلاح هایی مانند: کلت،مسلسل، تفنگ مخصوص تک تیراندازان و مواد منفجره مسلح بودند.”
این افراد می توانستند هنگام حمله نازی ها به عنوان یک نیروی آماده و خودکار چریکی عمل کنند و از گودال های پنهان خود بیرون بیایند تا از هر طریق لازم در پیشروی دشمن کارشکنی کنند. اعضای این واحد – ملقب به “واگن های قیچی” – در زمینه کمین،ترور، تخریب و آموزش دیده بودند. طبق گفته مورخ متخصص در زمینه جنگهای چریکی انگلیس ، مالکوم آتکین ، امید به زندگی برای این سربازان فقط دو هفته بوده است. انتظار می رفت که آنها در جنگ بمیرند و یا اگر احتمال دستگیری بوجود می آمد،دستور داشتند، خود و همرزمان خود را با گلوله یا بمب بکشند.
و ینستون چرچیل در سال 1940 این واحدهای جنگی را طراحی و تاسیس کرد، اگرچه آنها هرگز مجبور به استفاده از آموزش چریکی خود در جبهه داخلی نبودند.
در حالی که باستان شناسان مشغول مطالعه در مورد پناهگاه تازه کشف شده هستند، این مکان برای دیدار عموم مردم بسته است. همچنین مکان دقیق پناهگاه نیزبرای عموم مشخص نیست.
ترجمه احسان محرابی
گروه تاریخ