“آژنگ نیوز”:تصویری از باغات چای درلاهیجان ، منطقه بارکیاگوراب . این باغات به زبان محلی چائی باغ نامیده می شوند.این عکس نیز مربوط به اوایل رونق و شکل گیری باغهای چای در اوایل دهه ۲۰ خورشیدی است.
سابقه مصرف چای در ایران به عنوان یک نوشیدنی سطح بالا به قرن یازدهم شمسی و دوران صفویه می‌رسد.
با افزایش میزان نوشیدن چای در ایران، بازرگانان ایرانی به آوردن بیش از پیش چای دلگرم شدند و بر آن پایه بازارهای چین و هند مورد توجه قرار گرفت. چای چین از راه ترکستان و چای هند از راه بلوچستان و بندرهای جنوبی ایران وارد و در برابر پول فراوانی از ایران راهی آن سرزمین ها می گشت.
در دوران ناصرالدین شاه (۱۲۲۵ تا ۱۲۷۴ خورشیدی) با گشایش بازارهای ایران به روی کالاهای خارجی بر میزان واردات چای نیز افزوده شد.
در سال ۱۲۶۳ خورشیدی بازرگانی به نام حاج محمد حسین اصفهانی که سال ها در کار وارد کردن و پخش چای در ایران بود؛ راهی هند شد (برخی بدون ذکر منبع نوشته اند چین) تا شاید با آموختن شیوه کشت چای و دست یازیدن به این کار در ایران بتواند سود بیشتری به دست اورد. وی در نهایت پس از سه سال بررسی و کاوش در هند به ایران بازگشته؛ تمامی سرمایه خود را بر سر این کار نهاد و توانست با تلاش فراوان، کشتگاه کوچکی را در زمین های پیرامون لاهیجان آماده بهره برداری نماید.
گروه تاریخ