آقای سید مهدی فرخ در سال 1304 قمری، 1265 خورشیدی تولد یافت.
پس از آنکه تحصیلات خود را در مدرسه علوم سیاسی بپایان رسانید،چندی ئر وزارت خارحه به شغل ثباتی(مشابه دبیرخانه امروزین) اشتغال داشت.پس از آن ژنرال قنسول تفلیس شد.
سپس چندی کارگزار و سرحد دار سیستان بود.
پس از طی مقامات دیگر به سفارت کابل منصوب شد.
بعد از آن معاون و کفیل وزارت معارف شد.
چندی بعد به ریاست اداره صناعت و ریاست اداره فلاحیه رسید.
چندی نیز والی فارس ،والی کرمان ،وزیر داخله و وزیر خوار و بار بود.در وزارت خوار و بار بود که شایع کرد،سرلشکر خدایار او را تهدید به قتل کرده است.
سپس در سمت نمایندگی مردم زابل بر کرسی مجلس چهاردهم نشست و نسبت به آقایان سهیلی و تدین اعلام جرم کرد.
فرخ در ۱۳۲۷ در دولت هژیر به سمت سفیرکبیر ایران در چین تعیین شد.
فرخ یک سال در چین اقامت داشت تا در حکومت علی منصور در سال ۱۳۲۹ به ریاست کل شهربانی منصوب شد.
مهدی فرخ در اواخر عمر به انتشار خاطرات زندگانی سیاسی خود به صورت پاورقی در مجله سپید و سیاه پرداخت که بعداً به صورت کتابی مستقل در سال 1348 نیز انتشار یافت.
گروه تاریخ