تصویری زیبا از خیابان تاق بستان کرمانشاه در فصل پاییز.
کرمانشاه مرکز و بزرگترین شهر استان کرمانشاه و نهمین شهر پرجمعیت ایران است که در غرب ایران قرار داد. کرمانشاه همچنین پرجمعیت ترین و بزرگترین شهر کردنشین ایران است و مرکزیت سیاسی-اداری غرب کشور نیز به شمار می‌آید. بیشتر مردم این شهر به گویش‌های گوناگونی از زبان کردی سخن می‌گویند. زبان لکی و گویش کرمانشاهی زبان فارسی نیز در شهر رایج است. آب و هوای این شهر معتدل کوهستانی است.
این استان بدون وقفه در ادوار مختلف تاریخ مورد سکونت قرار گرفته است، شواهد و مدارک باستان شناختی نشان می دهد این منطقه از اولین زیستگاه های انسان اولیه به شمار می رفته و یکی از مراکز مهم جمعیتی در زاگرس میانی محسوب می شده است. تمامی مراحل و ادوار زندگی انسان از عهد حجر تا دوره های تمدنی پیش از تاریخ و سپس تا تشکیل حکومت های بزرگ سیر تطاور خویش را در این محدوده طی کرده است.
در قرن چهارم میلادی شهر کرمانشاه که در آن دوران روستای خوش آب و هوایی بود به عنوان دومین اقامت گاه سلطنتی ساسانیان انتخاب شد. در دوران ساسانیان باغ‌های بزرگی در این منطقه ساخته شد و تا مدت‌ها مکان تفریحی شاهان ساسانی بوده‌است. در دوران اسلامی نیز بارها شهر کرمانشاه را شهری خوش آب و هوا توصیف کرده‌اند که در آن آب‌ها جاری است و درختان و میوه جات فراوان دارد و کالاها در آن ارزانند. ابن فقیه در کتاب البلدان که در سال ۲۹۰ هجری نگاشته‌است در مورد کرمانشاه می‌نویسد:
او-قباد- از مداین تا رود بلخ در همه راه هیچ سرزمینی که هوایش از کرمانشاهان تا گردنه همدان-اسدآباد- خوش‌تر و آبش گواراتر و نسیمش لذت بخش‌تر باشد نیافت این بود که قرمسین را ساخت.
در کنار طبیعت زیبا ،کرمانشاه لیست بلند بالایی از غذاهای محلی را نیز به خود اختصاص داده است. در صدر این لیست دنده‌کباب قرار دارد که با دنده‌ی گوسفند، پیاز، سیر، فلفل سیاه، سماق، رب گوجه‌فرنگی، لیموترش، جعفری طبخ می‌شود.
خورشت خلال نیز از غذاهای محلی این استان است که در مهمانی‌های مهم و رسمی حتما در سفره میزبان به چشم می‌خورد. این خورشت کرمانشاهی با گوشت گوسفندی، خلال بادام، زرشک سیاه و زعفران تهیه می‌شود.
آش عباسعلی را هم نباید از یاد برد. یک وعده غذایی کامل و مقوی که با آب قلم و گوشت مغز ران گوساله تهیه می‌شود.
گروه گزارش