کمربند ایمنی در ابتدا به‌صورت دونقطه‌ای (مانند کمربند ایمنی در هواپیماهای مسافربری) در دهه چهل میلادی طراحی و توسط برخی شرکت‌های آمریکایی در خودروهای تولیدی کارگذاری شد. پس از آن در دهه پنجاه میلادی، کمربندهای دو نقطه‌ای طراحی شدند که برخلاف کمربندهای معمول آن زمان نه از روی لگن که به صورت اریب از روی سینه سرنشین خودرو رد می‌شد. سرانجام در سال ۱۹۵۸ با به‌کارگیری سه نقطه اتکا توسط یک مهندس سوئدی صنایع هواپیماسازی به‌نام نیلس بوهلین تحول بزرگی در طراحی و تولید کمربند ایمنی به وجود آمد.
کمربند ایمنی سه‌نقطه‌ای طوری طراحی شده‌بود که با استفاده از یک دست بسته می‌شد. ویژگی این کمربند این است که به شکل V از روی لگن و قفسه سینه سرنشین رد می‌شود و در قفلی که در کنار صندلی تعبیه شده، قرار می‌گیرد. شرکت ولوو به‌عنوان ثبت‌کننده این اختراع، ضمن خارج ساختن انحصار تولید این وسیله به منظور ترویج و پیشبرد آن، از سال ۱۹۵۹ به عنوان نخستین شرکت خودروسازی، به‌کارگیری آن در اتومبیل‌های تولیدی خود آغاز کرد.
گروه تاریخ