آبانبارهای شهر اِوَز جنوب استان فارس .این آبانبار ها یکی از قدیمیترین آبانبارهای ایران است که سابقه آن به دوره تیموریان میرسد که در سالهای اخیر مرمت شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
در گذشته و اکنون منبع اصلی آب شرب مردم شهر اوز، از آبانبارهای زیادی که در شهر و خارج از شهر وجود دارد، تهیه میشود که در زبان محلی به آن برکه میگویند. از سالها پیش منطقه لارستان که رودخانه یا چشمههای آب شیرین ندارد یا کم دارد، برای شرب روزانه و تهیه آب مصرفی در طول سالها، به ابتکار جالبی دست زدهاند و آن انبار کردن آب باران در برکه است. در جایجای مناطق گرمسیری ایران چنین انباری به چشم میخورد که بعضی گرد یا استوانهای با پوشش گنبدی شکل و گاهی دراز یعنی شکل مکعب مستطیل با پوشش طاق مانندهستند. این برکهها را در گذشته فقط با سنگ و ساروج میساختند، ولی در سالهای اخیر به جای ساروج از سیمان هم استفاده میکنند. آب انبارهایی که در منطقه اوز ساخته شدهاند از زیباترین آبانبارهای ایران هستند.
گروه گزارش