فردریش آگوست فون هایک (۱۹۹۲-۱۸۹۹) یکی از تاثیرگذارترین متفکران قرن بیستم است که نظرات اقتصادی و سیاسی وی همواره از سوی موافقان و مخالفان مورد استفاده و بعضا سوء استفاده قرار گرفته است. نظام فکری هایک، گستره‌ای است وسیع که حوزه‌هایی همچون فلسفه، اقتصاد، سیاست، حقوق، تاریخ عقاید، نظریه تکامل و فلسفه علوم اجتماعی را در بر می‌گیرد. یکی از مهمترین بخش‌های نظام فکری هایک مباحث وی درباره «مبانی روانشناسی نظری» است. علی‌رغم اینکه هایک مکررا اذعان می‌کرد آنچه درباره روانشناسی نظری گفته است، مهمترین و اصیل‌ترین بخش اندیشه‌های اوست، مفسرین و شارحین وی تا بحال آنطور که باید به این بخش نپرداخته‌اند.
دیدگاه هایک درباره روانشناسی نظری به طور عمده در کتاب «نظم حسی» (۱۹۵۲) و یادداشت‌های پراکنده‌ای آورده شده است که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی در دسترس عموم قرار گرفت. تا به‌حال نظرات هایک در حوزه روانشناسی نظری و همچنین معرفت‌شناسی، به عنوان نگاهی «کانتی» یا آنطور که جان گری می‌گوید «کانت‌گرایی شک‌گرایانه» توصیف شده است. اما با عنایت بر آثار هایک در روانشناسی نظری، تلاش خواهم کرد تا نشان دهم نظریات هایک در روانشناسی نظری، نوعی نظام معرفت‌شناسی را پیش می‌نهد که نه تنها کانتی نیست، بلکه کاملا در جهت مخالف آن قرار دارد. درک این بخش از نظریات هایک، به فهم بهتر ما از نظام فکری وی و ارتباط میان اجزای مختلف آن کمک می‌کند.
نشست هفتگی شهرکتاب در روز سه‌شنبه چهاردهم مرداد ساعت ۱۵ به بررسی مبانی روانشناختی فلسفه علوم اجتماعی هایک: نقدی بر تفسیر کانتی اختصاص دارد که با حضور دکتر عارف عبادی (دانش آموخته دانشگاه ناتینگهام و کمبریج انگلستان) در مرکز فرهنگی شهرکتاب به صورت مجازی برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان می‌توانند این نشست را از اینستاگرام این مرکز به نشانی Instagram/bookcityculturalcenter به‌صورت زنده پیگیری کنند.
گروه خبر