سعدی فقط به عنوان یک شاعر شناخته نمی شود بلکه با مرور اشعارش می توان دریافت که او برای رساندن بشریت به سطوح بالاترتلاش کرده و در این مسیر اشعارش بیشترین نقش را داشته است.
سعدی در قرن هفتم زندگی می کرد . اما به دلیل عمق غنی اشعارش،سروده های وی با وجود ارزش های اخلاقی و اجتماعی در تمام قرن های بعدی نیز قلب های بسیاری از مردم را تسخیر کرده است.
بدون شک او یکی از برجسته ترین شعرای ادبیات فارسی است. به دلیل همین دلیل آگاهی بخش اش ، وی را “شیخ” خوانده اند.
زمان ساخت بنای مقبره سعدی به دوران زندیه باز میگردد. در این دوران کریمخان زند ، حاکم قرن دوازدهم شیراز دستور داد این مقبره را برای احترام به سعدی بسازند.شکل اولیه و ویژه این بنا که از بیرون یک ساختار مربع مانند به نظر می آید، به عنوان یک ویژگی برجسته به راحتی قابل مشاهده است.
این بنا در دوران قاجاریه رو به خرابی گذاشته بود و دو بار نیز البته در آن تعمیرات جزیی صورت گرفت .
. به این ترتیب بنایی که در زمان کریمخان ساخته شده بود تا سال ۱۳۲۷ ه.ش. برپا بود. در سال ۱۳۲۹ توسط علی‌اصغر حکمت و انجمن آثار ملی ایران، بنای کنونی به جای ساختمان قدیمی ساخته شد و مراسم افتتاح رسمی آن در اردیبهشت ماه ۱۳۳۱ برگزار گردید؛ که این بنا با اقتباس از کاخ چهل ستون و تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی توسط محسن فروغی ساخته شد.
در سالهای اخیر نیز بهسازی ها در ساختمان انجام گرفت و پس از ثبت آن در سال 1353 در فهرست آثار تاریخی ،از سال 1389 نیز تصویر آرامگاه بر پشت اسکناسهای هزار تومانی چاپ می شده است.