انجام فعالیتهای اقتصادی با صدور چک ،از جمله کارهایی است که بعد از مشروطه و ورود مدرنیزم به ایران صورت گرفته است.این تصویر مربوط به یک فقره چک مربوط به اداره شرکت ۱ قرانی است که درآن درج گردیده:به نشانی خیابان علاالدوله به تاریخ ۲۷ ربیع اول ۱۳۱۴ هجری برابر با ۱۹۱۶ میلادی بمبلغ 30 قران وجه رایج به نمره های ۰۳۱ و ۰۰۷۶۰ و ۱۰ به حامل بدهید بابت وجهی که پیش شما گذاشته ام محسوب خواهد شد. امضاء بدون مهر صحیح است. تاریخ صدور این چک یک سال قبل از پایان جنگ اول جهانی میباشد ومربوط به دوران صدارت عبدالحسین میرزا فرمانفرمائیان است.
البته در این زمان همجنان با موسسات خارجی معاملات با چک انجام می شد. بعدها بود که معامله با چک در ایران هم رایج شد.
قانون تجارت ایران در سال ۱۳۱۱ به تصویب رسید. برای اولین بار نیز از “چک” در همین قانون سخن به میان آمد.
چک در کشورهای غربی برای اولین‌بار در سال ۱۳۷۴ میلادی در برخی از شهرهای ایتالیا منجمله «ونیز» معمول بوده و از آنجا به انگلستان، کانادا، امریکا و فرانسه راه پیدا کرد.
گروه تاریخ