“آژنگ نیوز”:اولین دوچرخه ها توسط انگلیسی ها وارد ایران شده و در اواخر دوره قاجار مورد استفاده آنان قرار گرفت.در ابتدای استفاده از آنها توسط ایرانیان ،این وسیله یک نوع وسیله حمل و نقل اشرافی بود. به دلیل گرانی دوچرخه ،فقط طبقات پولدار امکان خریداری و استفاده از آنها را داشتند.اما به تدریج در سالهای 1300 به بعد استفاده از آن عمومی شد.
دوچرخه های نخستین که در تهران مورد استفاده قرار می گرفت از مارک های «هرکوس»، «رالی»، «بی .اس.آ» و «بیرمنگام» همگی ساخته کشور انگلستان بود. قیمت بهترین، بادوام ترین و خوش رکاب ترین نوع دوچرخه از ۱۰ تومان شروع می شد و به ۱۵ تومان می رسید که قیمت لوازم اضافی آن از جمله، قاب، ترک بند، بوق و امثال آن شامل دو تومان می شد.
قبض رسید مالیات دوچرخه
هنگامی که بهره گیری ازدوچرخه از جنبه تفریحی خارج شد، جزو لاینفک اسباب کاسبان دوره گرد، دست فروشان و تعمیرکاران قفل و کلید شد. اما اکثر دوچرخه سواران تهران قدیم، حمال های ماست و حاملان چلوکباب بودند که تغارهای ماست را بر سر نهاده و سوار دوچرخه شده و به سرعت خود را به مقصد می رساندند یا شاگرد چلوپلوهایی که ظروف غذا را در مجمع می چیدند و با سرعت رکاب می زدند تا غذا را داغ به مشتری برسانند.
با افزایش دوچرخه سواران در خیابان های پایتخت، برحسب پیشنهاد اداره تشکیلات نظمیه و تصویب وزارت داخله در ۲۳ مرداد ۱۳۰۵، نظامنامه دوچرخه سواری در ۲۰ ماده در روزنامه های کثیرالانتشار تهران به چاپ رسید.
گروه تاریح