جین دایچ، کارتونیست برنده جایزه اسکار و یکی از کارگردانان مجموعه کارتونی تام و جری در ۹۵ سالگی درگذشت. ناشر آثار او ضمن تایید خبر درگذشت ژنه دایچ در آپارتمانش در پراگ، مرگ او را “غیرمنتظره” توصیف کرده است.
دایچ ۱۳ قسمت از مجموعه تام و جری و قسمت‌های زیادی از مجموعه کارتونی “ملوان زبل” را کارگردانی کرد. او که متولد شیکاگو بود، در سال ۱۹۵۹ برای سفری ۱۰ روزه به پراگ رفت و در آنجا با همسرش آینده‌اش آشنا شد. او به این ترتیب در این شهر ماندگار شد.
او یکی از معدود آمریکایی‌هایی بود که در دوران حکومت کمونیستی چکسلواکی، آزادانه در پراگ زندگی می‌کرد. دایچ در سال ۱۹۶۰ جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه انیمیشن را برای فیلم “مونرو” دریافت کرد. او دو بار دیگر هم در سال ۱۹۶۴ برای فیلم‌هایش نامزد اسکار شد.
این کارتونیست در سال ۲۰۰۴ به دلیل یک عمر فعالیت در زمینه انیمیشن و فیلم‌های کارتونی‌اش جایزه انیمیشن “وینسور مک‌کی” را دریافت کرد.
کمپانی فیلمسازی آمریکای ام جی ام به عنوان تولیدکننده مجموعه کارتونی تام و جری، در سال ۱۹۵۷ تولید این مجموعه را متوقف کرده بود. این کمپانی در سال ۱۹۶۱ ساخت تام و جری را از نو آغاز کرد و کار را به جین دایچ، انیماتور آمریکایی ساکن پراگ داد.
متروگلدن مایر در سال ۱۹۶۱ برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها، یک استودیو در پراگ راه‌اندازی کرد. جین دایچ، مسئول انجام این کار شد اما او با مشکل کمبود بودجه و نیروی انسانی روبرو بود و کارمندانی داشت که درکی از نمونه اصلی کار نداشتند.
استودیوی او به طور مخفی اپیزودهایی از کارتون‌های دیگر را هم می‌ساخت از جمله کارتون پاپای که در ایران با نام ملوان زبل نمایش داده شده است. آنان اسامی چکی را آمریکایی کردند تا برای بینندگان، شائبه ارتباط با کمونیسم پیش نیاید. دایچ بعدها به رادیوی چک گفت: “به دلیل وجود پرده آهنین، نام انیماتورهای چک که در این استودیو کار می‌کردند، هرگز در یک کارتون تام و جری دیده نشد.”
او خوب می‌دانست که مهم‌ترین نکته، پیروی از نمونه‌های کلاسیک است؛ مسئله‌ای که “خط قرمز” هواداران بود اما ۱۳ قسمتی که تولید کرد جزو بدترین‌های تام وجری طبقه‌بندی می‌شوند. دایچ در برخی از مصاحبه‌هایش پذیرفته که شهرت بدی پیدا کرده و گفته بود که در آن زمان حتی تهدید به مرگ هم شده بود. بعد از او پروژه به چاک جونز سپرده شد.
گروه رسانه