معمولاً در فصل بهار انواع و اقسام سرماخوردگی ها مردم شهرهای مختلف ایران را گرفتار خود می کرد. در فروردین سال 1341 یک نوع سرماخوردگی به نام گریپ ژاپنی رایح شده بود که سرعت واگیر آن بسیار زیاد بود. به همبن جهت پزشکان به مردم توصیه می کردند که کمتر به عید دیدنی رفته و یا دیده بوسی کنند. آنها حتی دست دادن را هم ممنوع کرده بودند. البته مخالفت با دست دادن نهضتی بود که قبلا هم عده ای از آن طرفداری کرده بودند. در سال ۱۳۳۴ روزنامه مشهور تایمز انگلستان مقاله ای نوشت و در آن مقاله با اصراردر خواست کرد که در تمام اروپا جمعیتی به نام “جمعیت مخالفین دست دادن “تشکیل شود و توصیه کرده بود که این موضوع فوق العاده ضروری و حیاتی است و باید هرچه زودتر مورد توجه قرار گیرد.
لازم به یاد آوری است که در همه جای دنیا دو دوست یاد دو آشنا چون با هم روبهرو میشوند به وسیله دست دادن به یکدیگر سلام میدهند. اگر دوستی و صمیمیت زیاد تر باشد مدت فشردن دست ها طولانیتر میشود. اما در آن زمان سالهابود که دست دادن مخالفان پیدا کرده بود و حتی بعضی از این اشخاص عملا از دست دادن خودداری میکردند. دو تن از نویسندگان بزرگ فرانسه وجود داشتند که از مخالفان سرسخت دست دادن بودند و در هر مناسبتی از دست دادن با دیگران امتناع می کردند. حتی یکی از این دو نویسنده برای اینکه از دست دادن معذور باشد در تمام فصول سال دستکش خود را از دست بیرون نمی آورد.
کار این مخالفت در انگلستان به درجه ای رسید که بزرگترین روزنامه این کشور یعنی روزنامه تایمز سرمقاله خود را به بحث درباره آن اختصاص داد. تایمز چنین نوشته بود : ما دست راست خود را به طرف هر بیگانه و آشنایی دراز می کنیم.او دست ما را در دست خود میگیرد و حرفهای خود را میزند. هر وقت دلش خواست دست ما را در دستش می فشارد و بعد آزاد میکند.
این عادت از کی مد شده است؟در این خصوص باید گفت،چون در زمان های قدیم شمشیر را با دست راست میگرفتند، دست دادن از آن زمان به یادگار مانده است .در آن روزگار با فشردن دست های راست یکدیگر نشان می دادند که نسبت به هم خیال سوء ندارند و بدینگونه اعتماد یکدیگر را جلب می کردند.
ژاپنی ها هنگام سلام دادن ، قسمت فوقانی بدن خود را خم میکنند.این کار ضرری ندارد، بلکه باعث حرکت ماهیچه ها نیز می شود .فایده بزرگ این حرکات نیز آنست که انسان را از عمل دست دادن نجات می دهد.گرفتن دست دیگری علاوه بر این که فایده ندارد اصولاً کار خوشایندی هم به نظر نمیرسد .چه بسیار دستانی که آنها را با نفرت در دست می گیرید یا دست های بسیاری هست که ممکن است گرفتن آنها صدمه ای به ما برساند و یا میکروبی را به بدن ما منتقل و ما را دچار دردهای بی درمان می کند .اینکه می گویند دست دادن علامت بروز و ظهور صمیمیت و دوستی دو نفر نسبت به یکدیگر است ،عقیده درست و دقیقی نیست . زیرا ممکن است ما نسبت به یک نفر کینه و دشمنی داشته باشیم. ولی به خاطر حفظ اصول معاشرت و مراعات ادب با او دست بدهیم و این دست دادن ذره ای از عداوت ما را نسبت به آن شخص کم نکند.مقاله روزنامه تایمز که بیش از 60 سال قبل نوشته شده بود در اینجا تمام میشود. اما شرایط امروز جامعه ما را حساس میکند که شاید دوباره باید یک بازنگری در این رفتار داشته باشیم؟!
گروه تاریخ