به منظور آشنایی با ” بندر تاریخی کُنگ ” که یکی از مهمترین هسته های زیستی در حاشیه شمالی خلیج فارس است و در سال 1396 اقدامات مقدماتی ثبت جهانی آن آغاز شده است، مجله بخارا شبی را بدین منظور اختصاص داده است که در ساعت 17 بعد از ظهر دوشنبه ، بیست و هشتم بهمن ماه ۱۳۹۸که در سالن همایش موزه ملی ایران برگزار خواهد شد . در این مراسم سخنرانان : محمد حسن طالبیان ، شیوا آراسته (مشاور مظالعات و طرح احیای بافت تاریخی بندر کنگ ) ، ایوب زارعی (شهردار بندر کنگ ) ، ناخدا علی بحری ( مدیر موزه مردم شناسی بندر کنگ ) درباره وجوه گوناگون تاریخی ، فرهنگی ، معماری و شهرسازی و میراث ناملموس بندر کنگ سخنرانی خواهند کرد.
بندر تاریخی کنگ در حاشیه خلیج فارس یکی از ارزشمندترین هسته های شکل گیری زندگی جمعی در ایران به شمار می رود. قدمت این هسته تاریخی به بیش از 1000 سال می رسد و در طول تاریخ بارها دچار تخریب و احیای مجدد شده است. آنچه امروز از این هسته تاریخی به جای مانده بندری زیبا با معماری منحصر به فرد است که با وجود تمام آسیب های وارد آمده در طول تاریخ، انسجام و هویت بافت تاریخی آن حفظ شده و مانند نگینی در حاشیه خلیج فارس خودنمایی می کند.
این بافت تاریخی منسجم و یکپارچه با عناصر شاخصی مانند بادگیرهای قدیمی و کوچه های باریک و سایه انداز، که یادآور شهرهای سنتی ایرانی است، علاوه بر ارزش های فرهنگی که در سیمای کلی خود دارد و نیز سرزندگی و شادابی که در آن دیده می شود، در برگیرنده دانه های معماری ارزشمندی ست که هر یک راوی داستانی از تاریخ و سرگذشت این مرز و بوم است. نتایج مطالعات میدانی در خصوص معماری این بندر تاریخی نشان میدهد که تعداد بیش از 280 خانه تاریخی در این بافت وجود دارد که در این میان بالغ بر 70 خانه، ارزش ثبت اثر در فهرست آثار تاریخی کشور را دارند. این موضوع در نوع خود نشان از بینظیر بودن شرایط کالبدی این بافت تاریخی دارد که میتواند تصویری حقیقی از الگوی شهرسازی ایرانی و معماری خانه های نواحی جنوبی کشور ایران ارائه نماید.
بافت تاریخی- فرهنگی بندر کنگ از بافت های پویا و زنده کشور است که شرایط اقلیمی نقش به سزایی در نحوه شکل گیری این بافت داشته؛ چرا که بهترین راه حل معماری در گذشته در اقلیم گرم و مرطوب منطقه، تقویت جریان هوا در داخل و نیز پیرامون ساختمان است و وجود بادگیر که یکی از عناصر شاخص، غالب و کاربردی است و همچنین کوچه های باریک و شبکه بندی ارگانیک معابر در این بافت دلیلی بر این مدعاست.
بالغ بر 320 بادگیر در این شهر تاریخی هنوز سالم و پابرجا باقی مانده است که باعث تمایز و منحصر به فرد بودن این بافت نسبت به سایر شهرهای تاریخی کوچک در حاشیه خلیج فارس شده است. به راستی پس از یزد می توان بندر کنگ را شهر بادگیرها دانست: بادگیرهایی که در دورنمای کلی این شهر به عنوان عنصری نمادین از معماری ایرانی در کنار مناره های مساجد این شهر و درختان نخل استوار آن جلوه ای بی نظیر ازشهر ایرانی را به تصویر می کشند.
ارزشمندی این بافت نه تنها به جهت کالبد با ارزش معماری و شهرسازی آن است، بلکه به دلیل پیوستگی جریان زندگی مردمانی است که تاکنون، میراث بانان شایسته ای برای پیشینیان خود بوده اند. وجود آئین هایی مانند رزیف خوانی و مشاغل سنتی از جمله صیادی، لنج سازی و دریانوردی که تاکنون نیز به صورت فعال در این بندر در حال انجام می باشد، بافت قدیم بندر کنگ را به یکی از ارزشمندترین بافت های کهن و فعال کشور تبدیل نموده است.
خیابان امام خمینی . ابتدای خیابان سی تیر . خیابان پروفسور رولن .شماره یک موزه ملی ایران سالن همایش موزه ملی ایران.
گروه خبر