دولت مجارستان به‌تازگی ادارهٔ شماری از کلینیک‌های باروری خصوصی این کشور را برعهده گرفته تا مشکل کاهش جمعیت خود را چاره کند.
مجارستان اخیرا تلاش داشته رشد منفی جمعیت خود را متوقف کند، یعنی روندی که سبب شده ساکنان این کشور زیر ۱۰ میلیون تن باقی بمانند. تنها در ده سال گذشته ۱۰۰ هزار نفر از جمعیت مجارستان کم شده است.
دولت در این راستا تمامی خدمات تشخیص، معالجه و درمان ناباروری را رایگان کرده، برای زوج‌های بچه‌دار کمک مالی در نظر گرفته و حتی مادران دارای چهار فرزند و بیشتر را از مالیات معاف کرده است.
این درحالی است که گروهی از کارشناسان می‌گویند این «ولخرجی‌های دولت» چارهٔ مشکل نیست، چراکه مراکز درمان ناباروری دولتی ناکارآمدند و اصلا کشور در این زمینه به اندازهٔ کافی متخصص ندارد.
دولت دست‌راستی ویکتور اوربان که مایل نیست با دعوت و حمایت از پناهجویان برای مشکل جمعیتی‌اش راه حلی دست و پا کند، اصرار دارد که با سرمایه‌گذاری روی خانواده‌های مجار به این مقصود برسد.
در راستای تقویت رشد جمعیت، راه‌کارهایی نظیر یارانه‌دادن به خانواده‌های فرزنددار برای خرید خانه و خودرو، نتایج قابل توجهی در اروپا به بار نیاورده است. به هر حال، تلاش برای افزایش باروری البته به کشورهای اروپای شرقی که با بحران جمعیت روبه رو هستند، محدود نیست.
هرکه بچه‌دار نمی‌شود مالیات بدهد
رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه هفتهٔ گذشته از کاهش آمار ازدواج و فرزندآوری در کشورش ابراز نگرانی کرد. وی گفت بیشتر جوانان «تا ۳۰ سالگی در خانه می‌مانند» و افزود: «چرا بر داشتنِ حداقل سه فرزند تأکید می‌کنم؟ چون ملّت‌های قوی از خانواده‌های قوی تشکیل شده است.»
وی با انتقاد از شیوهٔ زندگی مدرن که در آن افراد بدون ازدواج در کنار هم زندگی می‌کنند گفت: «وقتی سبک زندگی فردی غلبه دارد، دیگر جایی برای بچه نمی‌ماند.»
اما علی ارباش، روحانی ارشد و رئیس سازمان امور دینی ترکیه در روزهای گذشته اعلام کرد شمار ایده آلِ فرزندان «قطعا بیش از دو یعنی سه و چهار» فرزند برای هر خانواده است.
درحالیکه منتقدان این بحث را پیش کشیدند که با این شرایط دشوار اقتصادی چطور انتظار دارید جوانان ازدواج کنند؟ مولود تزل، روزنامه‌نگار نشریهٔ صباح ترکیه که حامی دولت است، در مقاله‌ای پیشنهاد کرد دولت ترکیه از «مجردهایی که حقوق خوب می‌گیرند و بچه‌دار نمی‌شوند» مالیات ویژه‌ای بگیرد.
آقای تزل نوشت، منظورش نه «مجردهای بیکار» بلکه کسانی است که «ماهی یکبار به اروپا می‌روند و عکس خود در بهترین رستوران‌ها را روی اینستاگرام می‌گذارند و بعد می‌آیند خانه و دور خود پتو می‌پیچند و گربه‌شان را نوازش می‌کنند.» این روزنامه‌نگار حامی دولت معتقد است این افراد باید هزینه بیشتری در جامعه بپردازند چون در «تداوم سیستم، نقشی ایفا نمی‌کنند» و دیگران هستند که بار آنها را به دوش می‌کشند.
گروه گزارش