“آژنگ نیوز”:کارلو کولودی ۱۹۳ سال پیش در فلورانس شمال ایتالیا زاده شد. پدر و مادر کارلو کولودی خدمتکاران خانواده اشرافی جیرونی بودند و آموزش و پرورش کودکان خود را به آن خانواده سپردند.
۱۱ ساله بود که او را به آموزشگاه شبانه‌روزی کلیسا فرستادند تا کشیش شود اما یک سال بیشتر دوام نیاورد و به خانه بازگشت تا در مدارس عادی درس بخواند ولی همه حواسش متوجه تئاتر و موسیقی بود. پیانو را خوب مینواخت و از ۱۷ سالگی برای کتابفروشی که کار میکرد خبرنامه مینوشت.
۲۲ ساله بود که در جنگ استقلال‌خواهانه ایتالیا علیه اتریش و آلمان شرکت کرد و پس از آن با یکی از دوستانش مجله طنزآمیز “لامپیونه” (چراغ خیابان) را بنیان نهاد که بیشتر مطالب انتقادی و کنایه‌آمیز به سبک گپ و گفتش را خودش مینوشت.
او با چند روزنامه و مجله همکاری داشت و نقدهایی بر آثار تئاترال و موسیقی منتشر میکرد. ۳۳ ساله بود که نامش را از لورِنسینی به کولودی که روستای زادگاه مادرش بود، تغییر داد. ۳۴ ساله بود که نخستین رمان ادبیات جهان با درونمایه سفر با قطار را نوشت.
۵۵ ساله بود که نخستین داستان ماندگارترین اثرش “ماجراهای پینوکیو” را به “روزنامه برای کودکان” داد و نوشت:
“یک داستان برای بچه ها نوشته ام، هرجور میخواهید چاپش کنید، فقط دستمزد مرا جوری بدهید که حوصله کنم ادامه دهم”.
پینوکیو عروسک چوبی جانداری است که تنها پس از کنار گذاشتن دروغ، تنبلی و شیطانیهای دیگر به یک آدم واقعی تبدیل میشود. نویسنده سرگذشت خود را به این شخصیت افسانه ای و گاه سرگذشت او را به زندگی خودش نزدیک میکند.
عروسک با نهادی پاک پا به جامعه میگذارد، آسان به همگان اعتماد میکند و زندگیاش را با کنایهای طنزآمیزی پیش چشم کودکان بازتاب میدهد.
“ماجراهای پینوکیو” حتی به گویش‌های محلی ایرلندی و اسکاتلندی برگردان شده است. از این داستان ۶۵ ترجمه به انگلیسی، ۴۵ نمونه به آلمانی، و ۲۲ برگردان به چینی هست که برخی اقتباس و بازنویسی هستند.
نخستین بار صادق چوبک داستان پینوکیو را به فارسی برگرداند و پس از آن بارها در ایران ترجمه و چاپ شد. افزون بر این تا کنون ۷۰ روایت تصویری از این افسانه تولید شده است. کارلو کلودی در ۶۳ سالگی در زادگاهش درگذشت.
گروه گزارش