در عصر فتحعلی شاه قاجار در سال ۱۲۴۶ قمری معادل سال۱۸۳۰ میلادی ، آخرین زلزله مهیب تهران رخ می دهد ، این زلزله در اثر حرکت گسل مشا و با بزرگی ۷.۱ ریشتر مربوط به ۱۹۰ سال پیش است.
در این فاصله در سال‌های ۱۳۰۹، ۱۳۲۶،۱۳۳۴ ،۱۳۶۲ چند زمین‌لرزه در تهران احساس شده که تنها از نظر ارتباط با گسل مشا اهمیت دارد. بر اثر این زلزله مناطق شمیرانات و دماوند تقریبا به طور کامل ویران شد و حدود ۷۰ روستا در شرق جاجرود از بین رفتند. در پایتخت حتی یک خانه از آسیب در امان نماند. بخشی از کاخ و بازار فروریخت و ساختمان سفارت بریتانیا به‌سختی آسیب دید. اگر چه در این زمان آمار صحیحی از جمعیت آن دوره شهر وجود ندارد، اما براساس برخی گزارش‌ها در منطقه شمیرانات ۴۵هزار نفر کشته شدند.
به نظر میرسد در تاریخ حیات تهران، این بزرگترین زلزله‌ای باشد که در دوران قاجاریه به وقوع می پیوندد.
گروه تاریخ